2006- Oostkust

Reisverslag Oost USA 2006 (13-08-06 tot en met 31-08-06)

Voorwoord

Deze keer gaan wij naar het Oosten van de Verenigde Staten, wie zijn wij? Wij zijn; Wop (34), Esther (34), Shannon (6) & Ashley (21mnd). Ashley zal voor de eerste keer gaan vliegen. De route de we hebben gepland bevat “slechts” twee redelijk lange stukken. We hebben geprobeerd ivm de kinderen er niet al te lange rijdagen in te plannen. De route is tot stand gekomen door veel lezen op internet en door tips in het Amerika forum. Vorig jaar december ben ik (Wop) van start gegaan met het plannen van de reis, het als alsof je de vakantie elke keer opnieuw beleefd. Ik weet niet hoe het bij u is, maar ik kan avonden zoeken naar dat ene hotelletje of vele websites bekijken over de plaatsen waar we heen willen gaan. Hoe bepaal je nu in welk hotel/motel je wilt verblijven? Veelal is dat natuurlijk afhankelijk van de eisen de gesteld worden. Is een slaapplaats genoeg, wil je er ook ontbijt bij? Of misschien een internet aansluiting? De “eisen” waar ik vooral naar gekeken heb is de ligging, prijs en een internet aansluiting (WiFi). Hoewel het laatste geen vereiste is, maar bij een gelijkwaardig hotel/motel kies ik wel voor de internetaansluiting om het reisverslag live bij te kunnen houden en contact te kunnen houden met het thuisfront.

“4 dagen voor ons vertrek bereikt dit bericht ook ons huis: U.S. raises airline threat level to highest level. In Londen hebben ze 21 vermoedelijke terroristen opgepakt en waarschijnlijke aanslagen op vliegtuigen van American Airlines, United Airlines & Continental Airlines verijdeld. Zo vlak voor het vertrek geen interessant nieuws zeg maar, de veiligheid wordt behoorlijk aangescherpt en wellicht mogen we minder handbagage meenemen. Het voordeel is dat de opgepakte verdachten in ieder geval maandag geen kwade acties meer kunnen uitvoeren als wij naar New York vliegen, want onze planning gaat gewoon door. Of er moet in de komende 4 dagen nog iets extreems gaan gebeuren. Ook vliegen wij met een niet Amerikaanse maatschappij (Alitalia) “

We gaan terug naar de voorbereidingen; Enkele hotels heb ik geboekt via Priceline, via deze site kan je bieden op hotelkamers in een bepaald gebied in de regio waarin jij wilt verblijven. In principe is het alleen voor de Amerikaanse markt, maar met een paar aanwijzingen is het ook te gebruiken voor de Nederlandse reiziger. Zo gebeurde het ons dat ik een 3 sterren hotel nabij Philadelphia boekte voor slechts $50,- per nacht, waar het gebruikelijk $159,- kost. Dat is toch een behoorlijke besparing! “Nadeel” van Priceline is dat je direct moet afrekenen via je credit card en het geld niet terug te vorderen is. Dus mocht je onverhoopt je planning wijzigen, dan ben je dat geld dus kwijt. Maar aan de andere kant kan het je dus behoorlijk besparen.

Via expedia kan je ook naar hotels & motels zoeken, evenals hotels.com. Beiden pretenderen de laagste prijs aan te bieden, dit scheelt onderling slecht enkele centen. “Nadeel” van deze sites is dat het bedrag direct van je credit card wordt afgeboekt, je reservering annuleren blijft wel altijd mogelijk. Wat ik vaak doe is zoeken via bovenstaande sites en dan kijken of de betreffende locatie ook over een eigen website beschikt en als de prijs niet al te veel scheelt, boeken via de eigen site. Dit heeft als voordeel dat het bedrag pas van je credit card wordt afgeboekt als je daadwerkelijk overnacht hebt. Een goede site om beoordelingen te lezen van diverse hotels / motels is tripadvisor.com, echter sommige beoordelingen lopen sterk uiteen, maar het kan een handig hulpmiddel zijn om je definitieve keuze te maken tussen bijv. twee hotels.

Het vervoer gaat via de maatschappij Hertz waar wij een C klasse auto hebben gehuurd, de laatste twee dagen voor ons vertrek leveren wij deze weer in. Dan verblijven wij namelijk in New York City en deze stad beschikt over uitstekende openbaarvervoer mogelijkheden, waardoor het gebruik van een auto overbodig is.

Verder zullen wij op onze laatste avond een honkbal wedstrijd gaan bezoeken van de New York Yankees, nadat ik vorig jaar in Florida een game van de Florida Marlins had bezocht vond ik dit zo leuk dat ik dit ook graag mijn vrouw en kinderen wil laten meemaken; de sfeer, de entourage, en het supportersgedrag van de Amerikanen. Laatstgenoemde verschilt behoorlijk van Nederlandse supporters daar in Amerika deze “gewoon” door elkaar kunnen zitten hun ploeg kunnen aanmoedigen zonder dat ze elkaar in de haren vliegen. Ook zullen we een onder andere bezoekje brengen aan Sesame Place, Empire State Building, Baltimore Aquarium & Coney Island. We gaan proberen u onze reis “live”* mee te laten beleven. Leest u met ons mee?

* Live; we zullen proberen het verslag dagelijks te updaten, het kan voorkomen dat dit 1 of meer dagen niet lukt.

Onze reis:

Statistieken
Datum:	Zondag 13 Augustus 2006
Het weer:	Lekker zonnig
Kilometers vandaag:	83
Kilometers totaal:	83
Route:	Den Helder – Amsterdam
Aantal foto’s vandaag:	0
Hotel:	Ibis hotel – Badhoevedorp
Website:	klik hier

Omstreeks 15.00 uur checken we in in het Ibes Hotel Badhoevedorp, omdat we zeer vroeg uit de veren meten verblijven we hier vannacht en als dank mogen we onze auto hier 3 weken laten staan. We vermaken ons wat met opstijgende en landende vliegtuigen en eten wat bij de MacDonalds. Shannon is niet helemaal lekker en heeft 39C koorts, of dit nu zenuwen zijn voor de vakantie of gewoon een beetje ziekjes weten we niet, maar we houden het in de gaten. We gaan vroeg naar bed want we worden om 3.30 uur gewekt om vervolgens om 4.30 met de shuttle bus naar Schiphol te vertrekken.

Statistieken
Datum:	Maandag 14 Augustus 2006
Het weer:	Regen toen we weg gingen, in de US lekker zonnig / 33 C
Kilometers vandaag:	40
Kilometers totaal:	123
Route:	Amsterdam – Milaan – New York – Stamford
Aantal foto’s vandaag:	0
Hotel:	Motel 8 Stamford / $ 98.99 per nacht
Website:	klik hier

Gefeliciteerd!! Vandaag vieren we onze tiende trouwdag. Grotendeels in het vliegtuig ;-). Vroeg op, want om 4.15 stonden we met zijn vieren te wachten op de shuttlebus die ons naar Schiphol brengt. Aangekomen, checken we in voor onze vlucht naar Milaan & vervolgens New York. De beveiliging is streng, je mag nagenoeg geen handbagage meenemen, alleen het hoognodige. Babyvoeding, medicijnen, geld en paspoorten. De camera, telefoons, PDA en alle andere spullen moeten mee met de bagage in het ruim, hier ben ik natuurlijk niet blij mee. Mijn laptop mag ik “voorlopig” nog meenemen, maar grote kans dat deze in Milaan ook in het bagage ruim moet. We hebben nog ruim een uur voordat we moeten boarden, dus maak ik van de mogelijkheid gebruik om wat aan ons verslag te doen. Voor 6 Euro mag ik een half uurtje aangesloten zijn op het draadloos internet circuit. Shannon had nog wel een beetje verhoging vanochtend maar een zetpilletje doet wonderen. Ashley hobbelt vrolijk rond en kijkt haar ogen uit…..

En nu nog een klein stukje vliegen, happy anniversary!!

De eerste vlucht bracht ons van Amsterdam naar Milaan, dit ging helaas niet zonder vertraging. Oorzaak; een mevrouw die het niet kon opbrengen om gedurende tijd in een vliegtuig door te brengen, zij werd dan ook “vakkundig” door de Marechaussee verwijderd. 30 minuten later dan gepland vertrokken we. De vlucht ging verder goed. Door de vertraging moesten we we snel naar de gate van onze vervolg vlucht, wonderwel waren we snel door de Italiaanse douane het leek wel of onze paspoorten niet eens gecontroleerd werden. Aangekomen bij de gate was ik nog steeds huiverig of ik mijn laptop wel mee mocht nemen. Er was wel een aparte tassen controle en iedereen moest even langs de metaaldetector, maar we mochten redelijk snel het vliegtuig in. De witte formulieren die we van te voren moesten invullen werden niet gevraagd. We hadden er een op Schiphol laten zien en dat was blijkbaar voldoende.

Ondertussen kijkt Esther uit het raam van de boeing 747 waar we mee vlogen en zag onze koffers voorbij komen, ja hoor daar gaan ze, maar ik zie die groene niet, hoor ik haar nog zeggen. Je zal wel niet goed gekeken hebben denk ik. Ze had in ieder geval de grijze rugtas gezien, gelukkig maar want daar zaten mijn fototoestel en videocamera in, evenals de PDA en onze telefoons. Omdat we gelukkig wel onze handbagage mee mochten nemen hadden onze dametjes, Shannon & Ashley wat vermaak door middel van kleurplaten en leesboekjes. Zeven en een half uur later hebben we een mooie landing op JFK. Het uitstappen duurt even omdat de slang niet op het vliegtuig past, na een minuut of 10 wachten kunnen we dan eindelijk het vliegtuig uit. Bij de INS (grenscontrole) staat een immense rij, dat kan dus nog wel even duren. Maar het geluk lachtte ons toe; omdat we een klein kind bij ons hadden mochten we voor en waren vrijwel direct aan de beurt! Dit scheelde toch zeker drie kwartier wachten. Een aardige officier hielp ons verder en vroeg of we een nauwe band met de USA hadden over dat we er soms af en toe woonden. Dit leidde hij af uit de stempels uit ons paspoort en aan de namen van onze dochters. Tja het antwoord wat wij hem konden geven was dat we helaas over 19 dagen weer terug in Nederland zullen zijn.

Het geluk wat we eerder hadden was helaas van korte duur; we misten 1 tas, die groene dus die Esther eerder niet het vliegtuig in had zien gaan. Had ze dus toch gelijk! Dit leverde enige vertraging op, want we moesten aangifte doen van vermissing bij het kantoor van Alitalia. Gelukkig was het “de minst waardevolle tas” , ik had er niet aan moeten denken als dit de tas met de foto/video apparatuur had geweest. Wat we missen en ons opblaasbare kinderstoeltje, het opblaasbare kinderbedje voor Ashley en twee jassen van de kids. Na de aangifte konden we verder met onze reis, maar niet voordat de mevrouw van Alitalia ons had gezegd dat we op hun kosten de vermiste spullen konden aanschaffen en later declareren als we terug zijn in Amsterdam.

We nemen de airtrain vanaf JFK naar de car rentals, hier staat niemand te wachten dus zijn we vlug aan de beurt. De eerste extra kosten die we moeten maken zijn $68 voor het huren van een autostoeltje, want die zat immers in de kwijtgeraakte tas. Gelukkig krijgen we dit vergoed. We mogen de auto ophalen vanaf parkeer vak 170 , daar aangekomen geloven we onze ogen niet, dit kan onze auto niet zijn. Een heuse Lincoln Towncar met lederen bekleding staat daar op ons te wachten. Met van binnen heel veel knopjes en heel veel extra’s. Ik zal snel wat foto’s plaatsen. Eenmaal op weg duurt het zeker een kwartier voordat we de fix (verbinding met de satellieten) ontvangen van TOM TOM, we gaan alvast op weg en niet veel later leidt een vrolijke dame ons verder naar ons eerste motel. Deze lijkt in een afgelegen buurtje te liggen, maar ziet er van binnen goed uit, ruime kamer en draadloos internet. Oh jah en een baby bedje laten brengen, want de onze is zoek……….

De Kentucky Fried Chicken verzorgt de eerste avond onze maaltijd en snel hierna gaan we weer terug naar de motelkamer, onze beide kanjers zijn doodop en gaan snel slapen. Dit hebben ze wel verdiend want beiden hebben zich uitstekend gedragen zowel tijdens als na de lange reis. Zo zie je maar weer dat reizen met kinderen niet vervelend hoeft te zijn….

Het is inmiddels donker op de kamer en de plaatselijke tijd is 19.20 uur, twee kleine dametjes in diepe rust, mama hard op weg en pappa computert nog wat en leest de felicitaties in verband met onze tienjarige huwelijk, bedankt allemaal!. Morgen stappen we in de auto richting Boston en zullen onze ervaringen weer met jullie delen…….

Statistieken
Datum:	Dinsdag 15 Augustus 2006
Het weer:	Eerst regen 21C , hierna heerlijk zonnetje 28C
Kilometers vandaag:	192
Kilometers totaal:	315
Route:	Stamford – Providence – Boston (saugus)
Aantal foto’s vandaag:	58
Hotel:	Red roof Inn / $79,99 per nacht
Website:	klik hier

Omstreeks 04.00 worden we vandaag allemaal wakker, logisch eigenlijk want “bij ons” is het dan al 10.00 uur. We besluiten om niet geforceerd te willen blijven slapen en openen dus rustig de rest van onze ogen. We hebben heerlijk geslapen in de ruime en schone kamer, ongeveer 40 minuten buiten New York City maar wel de helft goedkoper. Omdat we “tijd over” hebben bellen we opa en oma in Den Helder via Skype, dit kost ons slecht 02 cent per minuut wat dus een goed alternatief is om contact te kunnen houden met het thuisfront. De meiden wilde eigenlijk gisteravond nog in bad, maar dit ging niet meer lukken omdat beiden hier veels te moe voor waren. De man met de hamer was al voor 8 uur langs gekomen dus zaten beiden om rond 5 uur al in bad. Ook pappa en mamma nemen een frisse douche en zo kunnen we ons langzaam opmaken voor het ontbijt. Hierna maken we de rit richting Saugus nabij Boston, maar niet voordat we nog even een supermarkt hebben opgezocht om wat luiers en andere artikelen aan te schaffen… Tot vanavond!! (vannacht voor jullie dus he)

Op het moment van schrijven is onze dag zo goed als voorbij, vandaag hebben we veel gereden en gewinkeld. om 07.00 uur zaten we al op de interstate 95 richting Providence, na New York & Conneticut, is Rhode Island de 3e staat die we bezoeken deze trip en Providence is hier de hoofdstad van. Na bijna twee uur rijden vond ik het tijd om even een stop te houden, want het regende behoorlijk en hierdoor ben je vrij geconcentreerd aan het rijden, even de benen strekken kan dus geen kwaad. We nemen afslag 82 en rijden het parkeerterrein op van de Crystal Mall, dat we vandaag erg vroeg zijn blijkt wel uit het feit dat de winkels nog gesloten zijn. Na een half uurtje is het half tien en gaan de winkels open we kopen voor de meiden bij de DIsney Store een Minnie Mouse die je in allerlei onmogelijke standen kan vouwen. Bij de Old Navy gaan we op zoek naar de zogenaamde $5 Flag Tees, (Shirts met de Amerikaanse vlag die elk jaar worden uitgebracht met daarop het jaartal) helaas zijn deze volledig uitverkocht. Voor Ashley kopen we een leuk spijkerjurkje met een bijpassend t-shirt met de tekst; My dad is COOL, we’re a lot alike. Na ruim een uurtje vervolgen we onze weg, rond het middag uur komen we aan in Providence, omdat het nog steeds regent besloten we ook om hier een winkelcentrum te gaan bezoeken, wellicht hebben we hier meer geluk bij de Old Navy en hebben zij nog enkele Flag tees. Jammer genoeg zijn ze ook hier uitverkocht. We nemen Shannon en Ashley mee naar de Build a bear workshop, hier breng je je eigen beer tot leven en geeft hem hierna een goed thuis. We beginnen met de huid en na het uitkiezen en activeren van het hart word de beer gevuld, in Shannon haar geval, het konijn. Eenmaal tot leven, kan je leuke kleertjes uitzoeken en een echt geboorte certificaat maken. Een hele belevenis voor de dames, $61,- armer en twee vriendjes rijker lopen we gezamenlijk de workshop weer uit. Onze kids hadden wel een cadeautje verdiend na een lange zware reis dag gisteren. Bij CVS kopen we de luiers waar we nog op zoek naar waren, ook kijken we nog even of we voor oma Mindy de flesjes muggenmelk kunnen vinden die ze graag wilt hebben, maar helaas hebben ze die niet. We shoppen twee uurtjes en hebben in die tijd nogal al wat winkels bekeken. Dit winkel centrum was slechts 5 verdiepingen hoog! We rijden de parkeergarage uit en vervolgen onze weg naar Saugus waar we twee nachten gaan verblijven in de Red Roof Inn. Het is inmiddels gestopt met regenen en langzaam komt de zon door, tegelijkertijd loopt de temperatuur op tot ongeveer 28C. Om in Saugus te komen rijden we door Boston en dit duurt iets langer dan gepland want het is hier erg druk en veel weg openbrekingen. We worden keurig door het verkeer geleid door diverse Police officers. Rond 16.00 uur arriveren we bij ons hotel, na het inchecken duwen we de deur open van kamer 143 en zien dat deze iets kleiner is dan gisteren. Maar dit is geen enkel probleem we hebben ruimte zat, de kamer ziet er netjes uit en is ook schoon en dat is toch wel belangrijk.

Downtown Boston

Omdat we langzaam aan het avondeten beginnen te denken besluiten we na een kleine rustperiode te gaan een bij Hilltop Steak House. De serveersters hier zijn erg gecharmeerd van Ashley met haar roze zonnebril met aardbeien op de zijkant. Ik moet zeggen ze zag er ook erg komisch uit, jammer genoeg hadden we het fototoestel niet meegenomen want dit had vast en zeker een leuk plaatje opgeleverd. Ik neem de combo van steak en chicken, bij Esther liggen een Smoked Hamburger & Fries op haar bord, de kids delen wat patatjes en kip. Voor slechts 28$ eten we hier onze buikje rond. Met de maag vol lopen we terug naar de auto, we rijden nog even naar een nabij gelegen K-Mart en zien dat autostoeltjes hier slechts $40,- kosten terwijl wij $68,- betalen voor twee weken huren. Gelukkig krijgen we dat terug, tenminste dat is ons toegezegd van de mevrouw van Alitalia, die ik morgen ga bellen of onze vermiste koffer al terecht is.

Stop & Shop, een zeer grote supermarkt, voorziet ons van een bakje fruit voor de nodige vitaminen. Deze rekenen we af bij een do it self kassa. Je scant zelf je items, stopt ze in de tas en betaald ze bij de automaat, er komt geen caissière bij kijken. Shannon is inmiddels erg moe geworden zegt ze en dat zou heel goed kunnen, want we zijn inmiddels al vanaf 04.00 uur op en het is al half acht. We beloven haar dat pappa en mamma enkel nog een bakje koffie gaan halen en dat we dan naar het hotel gaan. Het wordt een Frappachino van Starbucks, damn wat zijn deze lekker! Het was de eerste, maar zeker niet de laatste van deze vakantie.

Inmiddels is het achter in de auto erg rustig geworden, beide dames hebben de oogjes dichtgedaan en zijn met hun gedachten bij roze wolken en fladderende vlinders. We rijden terug naar de Red Roof Inn en ik haal mijn foto toestel op uit onze kamer. Het het levert het volgende hilarische plaatje op:

Het fruit kan dus in de koelkast want de meisjes gaan linea recta gestrekt en hier hebben we dan ook geen om kijken meer naar. Eshter neem zich voor om om 20.00 uur op HBO, een betaalde tv zender maar gratis in dit hotel, Sjakie en de Chocolade fabriek te gaan kijken, echter het eind haalt ze niet want ook bij haar gaan de lichten uit rond 21.30 uur. Ik werk nog even ons verslag bij en sorteer de foto’s, morgen gaan we naar Boston en zullen daar onder andere het Cheers Cafe bezoeken….

Oh jah, ik had nog een foto van de auto beloofd, bij deze dan:

Statistieken
Datum:	Woensdag 16 Augustus 2006
Het weer:	27C – lekker zonnig
Kilometers vandaag:	25
Kilometers totaal:	340
Route:	Boston (saugus)
Aantal foto’s vandaag:	80
Hotel:	Red roof Inn / $79,99 per nacht
Website:	klik hier

Rond 04.00 wordt Shannon wakker, ze moet even naar de WC, eventjes denkt ze dat zij er al uit mag en wil gaan spelen. Helaas voor haar vinden pappa en mamma dat vandaag geen goed plan. We drukken haar op het hart dat ze nog even moet gaan slapen en dat lukt rond 07.00 uur worden we allemaal weer wakker. Ashley heeft een ruk van bijna 12 uur gemaakt. Ik bel even met Nederland via Skype met Bram, deze knaap is vandaag namelijk 10 jaar geworden, gefeliciteerd! De kids gaan in bad en we maken ons op voor weer een nieuwe dag in de Verenigde Staten…………… Helaas biedt dit motel geen mogelijkheid tot ontbijten, dus moeten we met een lege maag op stap. Om even na 09.00 uur arriveren we in het centrum van Boston en vinden een parkeerplaats in The Back Bay Garage, parkeren in hier niet goedkoop, vanaf 3 uur tot 10 uur parkeren kost je $26,-. Maar goed, het hoort erbij. We gaan vandaag Boston dowtown verkennen, maar niet voordat we even iets in onze maag stoppen, dit doen we bij Starbucks, een Amerikaanse koffieketen, Esther neem een choco white mocca cappucino en ik ga voor de java chip frappuchino, we delen samen een chicken cheese sandwich, welke goed smaakt. We vervolgen onze weg en onze eerste stop is bij Trinity Church, die heel mooi weerspiegeld in de ramen van het een van de gebouwen rondom het Prudential Center. Hier maak ik dan ook een mooie foto van. Door heel Boston staan koeien opgesteld, die een nog gekker dan de andere. Deze maken deel uit van de Cowparade, op zichzelf staande kunstwerken, maar allemaal in de gedaante van een koe. Grappig!

Boston is een stad waarvan je de bezienswaardigheden uitstekend per voet kunt gaan ontdekken. Dit is ook het gene wat wij doen, we vervolgen onze weg en lopen over Boylston street richting the Public Garden, het stadspark van Boston. Hier mag Shannon een ijsje kopen en dat doet ze graag. Nadat we het park zijn doorgewandeld en hier even hebben rondgehangen lopen langs enige bezienswaardigheden in deze stad. Esther & ik zijn het er over eens dat we de City Hall een erg lelijk gebouw vinden. Rond het plein vind je diverse straat artiesten. Wij bekijken de show van The Breeze Team, Born to entertain te world, zoals ze zelf zeggen. Deze breakdancers kunnen er wat van! Wow, het is knap om te zien hoe lenig sommige mensen kunnen zijn. Inmiddels is het alweer 12.00 uur geweest, Eshter moet nodig plassen en wordt een beetje grumpy, laten we maar snel een restroom opzoeken. Het wordt er een bij de Burger King en omdat de lunch aandringt nemen we hier een broodje en wat kippetjes voor de kids. Ik doneer een dollar aan the Jimmy Fund foundation en krijg in ruil hiervoor een kraskaart waarmee ik een frozen cola win! In de middag vermaken we ons bij Faneuil Hall marketplace, erg leuk met veel winkeltjes, restaurants, living statue’s en meer straat artiesten. We kopen hier twee replica’s van Amerikaanse schoolbussen, leuk voor in de kast thuis. Ook bezoeken we nog even de build a bear workshop, waar Shannon & Ashley gisteren in een vergelijkend filiaal hun eigen knuffel tot leven hebben gebracht. Shannon wil nog wel een setje kleren voor haar konijn kopen, maar pappa en mamma vinden het wel goed zo. Er is een heuse replica van het Cheers cafe, bekend van de TV serie Cheers met honkbal held Sam Malone. Later zullen we nog even een bezoekje brengen aan het originele Cheers cafe. Vanaf Faneuil Hall lopen we via stadskern Beacon Hill, die veel history kent, terug richting het stadspark. We lopen langs het originele Cheers cafe en kijken heel even binnen, we kopen als souvenir een Cheers borrel glas en een cap voor daddy. Leuk om er eens geweest te zijn, maar niet super bijzonder. We lopen terug door het stadspark, en rusten hier nog even. Nadat onze voeten weer een paar metertjes kunnen maken lopen we terug naar de parkeergarage waar we dus $26,- neertellen. Het is inmiddels al bijna 18.00 uur, we besluiten om richting het hotel te gaan. Onderweg tank ik voor het eerst deze vakantie, ik betaal $2,89 per gallon en het kost mij $42 om de tank te vullen. Bij de Target winkel, die vlakbij is, kijken we of we zwembadjes voor de kids kunnen vinden, want de zitten in de vermiste koffer. Helaas hebben ze die hier niet en ook niet bij de K-mart even verder op. Morgen nog maar eens ergens anders kijken.

Later dan gemiddeld nuttigen we onze avond maaltijd bij pappa Gino’s , Esther deelt met de kids een pizza en ik ga voor de Spaghetti met meatballs. Nadat, Esther, Ashley & ik genoeg hadden gegeten (Shannon liet het weer eens afweten, maar ze heef beloofd morgen goed te eten, want anders geen zwemmen. (erg zijn wij he? 🙂 ) liepen we nog even naar de overkant naar de winkel van IParty, een leuke winkel met superveel feest artikelen en alle benodigdheden voor het maken van Amerikaanse taarten. Jammer genoeg kopen we niets want we kunnen onmogelijk zoveel mee terug nemen naar Nederland. Op de website lees ik dat ze niet internationaal verzenden, zonde, want ik had wel wel spulletjes willen bestellen om een leuke verjaardagstaart te maken voor een van de meiden. Moe maar voldaan keren we terug naar onze hotel kamer, Esther verzorgt de kids die gewillig gaan slapen. Ik laad de batterijen op sorteer de foto’s en probeer wat leuks van het verslag te maken. Onderstaande foto wilde ik jullie niet onthouden, een muziekant in het stadspark Public Garden die er geen problemen mee had om gefotografeerd te worden. Uiteraard voor een kleine bijdrage in de pet……..

Statistieken
Datum:	Donderdag 17 Augustus 2006
Het weer:	31C – Heerlijk zomers
Kilometers vandaag:	352
Kilometers totaal:	692
Route:	Saugus – Altemont – Albany
Aantal foto’s vandaag:	47
Hotel:	Crown Plaza Albany / $70 per nacht / via Priceline
Website:	klik hier

We rijden omstreeks 08.00 uur Boston uit en doen dit via Lexington, hier bezoeken we de Battle Green, een historisch grasveld met vele monumenten die herinneren aan de Amerikaanse burgeroorlog. Na hier even rond gelopen te hebben en wat foto’s gemaakt te hebben stappen we weer in de auto en gaan op zoek naar iets wat ons kan voorzien van een hapje en een kop koffie, wan we hebben immers nog niet ontbeten. Het wordt de Dunkin Donut, Esther en ik nemen een Bagel met ei en bacon en de kids genieten van wat donuts. Ik kocht er zes voor 4,04$. Nu kunnen we weer verder want er staat een lange rit voor de boeg. Via de Interstate 90 rijden we ruim 200 kilometer over de Massachutes Turnpike, dit kost ons $ 2,70 aan toll. Als we de staat Massachutes verlaten zijn we in de staat New York, The Empire state, ook hier betalen we toll om over de I-90 te rijden, dit keer slechts 0,70 cent.

Omstreeks 13.30 arriveren we in Altemont waar de jaarlijkse Altemont fair wordt gehouden, een soort kermis met veel attracties waar Shannon onbeperkt in mag voor $15,- Maar dat is niet alles, tussen de vele eet tentjes, zijn er veel dieren, heel veel dieren. Deze dieren doen alle mee aan wedstrijden, de mooiste koe, het deftigste varken, het hoogst stijgerende paard, er is zelfs de kans op een rit op de rug te maken van een heuse olifant. Hier verblijven we eigenlijk de hele middag, want we vinden het erg leuk, gewoon tussen de Amerikanen en sommige heuse Red Necks (laten we zeggen, de Tokkies onder dit volk). We proberen een Smoothie ( IJs, water, vruchten ) en genieten hier zichtbaar van. Ook Ashley kan niet van mama haar beker afblijven. Omstreeks 18.00 uur verlaten we het terrein en rijden naar ons hotel van vanavond in Albany. In deze omgeving zijn nog zeer veel Nederlandse invloeden te zien, dit blijkt uit bijvoorbeeld de plaatjes Guilderland & Defreestville ( De Vries stad ?), ook rijden we langs de van Buren boulevard. Wist je dat Albany vroeger Beverwyck heette?

Het Crown Plaza heb ik geboekt via Priceline, het was voor het eerst dat ik hier gebruik van maakte, dus benieuwd of onze reservering hier bekend was. We krijgen zonder problemen de sleutel tot onze zeer ruime en sfeervolle kamer. We hebben hier $70,- voor betaald terwijl de normale prijs $179,- is, dus toch de moeite waard boeken via Priceline. Ik vraag of ze een babybedje voor Ashley hebben, dit hebben ze echter we moeten hier $20,- voor betalen. Dit doen we met in ons achterhoofd de gedachte dat we deze kosten gaan declareren bij Alitalia, vanwege het kwijtraken van de koffer. We hadden immers een bedje bij ons! Ik heb vandaag trouwens nog geprobeerd te bellen met Alitalia, maar kreeg helaas geen contact.

Voordat we gaan eten wandelen we nog even langs het mooie zwembad waar Shannon nog wel even heel graag een duik in wil nemen. We eten in de pub die aan het hotel grenst. We maken onze keuze; ik wilde in eerste instantie Spare Ribs, uitverkocht. Als alternatief bestelde ik een hamburger, de kids gingen aan de vis nuggets en Esther had iets Mexicaans met kip. We moesten wel erg lang op ons eten wachten en Shannon werd als maar moeër en wilde het liefst haar hoofd op de tafel leggen, uiteindelijk kwam ons eten en kwam ik tot de conclusie dat de sweet patatoes niet echt warm waren, het had waarschijnlijk al een tijdje in de keuken gestaan. Omdat we best wel moe waren, hebben we er niet over gezeurd en aten onze maaltijd. Na enige tijd wilde ik afrekenen en de serveerster liet weer even op haar wachten, Esther was inmiddels met de kids al naar de kamer gegaan. Ik ontving de rekening en ze zou zo terug zijn zei ze, en weer zat ik zeker 10 minuten te wachten. Ik had er genoeg van, ik heb mijn kamernummer op de bon geschreven, geen tip achtergelaten en ben naar boven gegaan. Slechte recensie voor een 4 sterren hotel. Boven gekomen lag Ashley al in haar bedje en Shannon, die nog graag wilde zwemmen, was de tegeltjes van het zwembad aan het tellen aan de binnenkant van haar ogen. Gelukkig voor haar, staan er nog een paar hotels in de planning met zwembad en dan gaan we voor de herkansing.

onze kamer in het Crowne Plaza

Statistieken
Datum:	Vrijdag 18 Augustus 2006
Het weer:	30C
Kilometers vandaag:	352
Kilometers totaal:	1144
Route:	Albany – Ithaca
Aantal foto’s vandaag:	52
Hotel:	Mom’s Place Bed & Breakfast / $140 pn
Website:	klik hier

Hmmm, lekker zwemmen. Dit waren de eerste woorden van Shannon vanochtend. Ze zal dit keer helaas nog een nachtje moeten wachten voordat we weer over een zwembad beschikken. Het is zeven uur geweest, we hebben heerlijk geslapen op de superzachte bedden, we gaan ons wassen en aankleden en rijden naar Ithaca, in de omgeving van de Fingerlakes. Geen idee wat ons nog allemaal te wachten staat, maar we gaan straks bellen met Annemiek, lid van het Amerika forum, de woont daar al jaren & kan ons er wellicht meer over vertellen….

We rijden wederom weg zonder ontbijt, maar nemen ons voor onderweg iets te eten. We stellen Tom tom in op Rotterdam, want zoals ik gisteren al vertelde zijn hier veel Nederlandse invloeden, als Ajacied kan ik het niet nalaten om daar een foto te maken van het bord van de stadsnaam met daaraan mijn ajax shirt gehangen. Ik tank hier ook voor $3,02 per gallon, en moet totaal $36,- afrekenen. Voor onderweg kopen we wat chips en ons ontbijt bestaat dit keer dus uit cheddar chees chips en Mountain Dew. Hierna rijden we snel verder richting Ithaca, de auto op cruise control en we zweven over de Interstate 88. Het is erg rustig op deze snelweg, wat ons opvalt is dat de zijkanten en de borders erg goed onderhouden zijn. Elk grasveldje is gemaaid. Rond het middaguur stoppen we eventjes om de benen te strekken en eten wat bij de plaatselijke Mac Donalds tot groot genoegen van de kids. Nog een klein uurtje in we zijn in Ithaca, NY.

Ik bel Annemiek om te zeggen dat we er bijna zijn, we spreken af bij het Taughannock Falls state park, waar haar zoon de parkeergelden int. ($7,-) We maken kennis met Annemiek die ons door het state park heen leidt en vertelt dat ze hier graag komt. Na een wandeling van 1,4 km over The Gorge Trail komen we aan bij de Taughannock Falls, we rusten even, maken wat foto’s en lopen we terug over het verharde pad, nadat we op de heenweg sommige delen door het water waren gelopen. Aan de andere kant is een rest area waar je in het Cayuga Lake kan zwemmen, Shannon heeft haar badpak nog niet aan of ze ligt er al in. Esther en ik nemen even plaats op een bankje en drinken heerlijk koele lemonade. Daar is ook Annemiek weer dit keer heeft ze een badpak aan en neemt ook een frisse duik in het meer.

Als Annemiek later naast ons zit op het bankje vraag ik haar of ze iets kan aanbevelen om het avondeten te nuttigen. “Huize Haroldson” zei ze, ik vroeg waar dit was, waarop ze antwoordde; bij ons thuis. We werden dus uitgenodigd om bij haar en haar gezin mee te eten van de BBQ. We vonden dit een zeer genereus aanbod en hebben de uitnodiging geaccepteerd. Eenmaal in de auto rijden we eerst langs Mom’s Place om te laten weten dat we er vanavond zullen zijn. Hierna rijden we door naar het huis van Annemiek en haar man Mickey. We genieten gezamenlijk van de BBQ en Shannon en Ashley vermaken zich in de tuin en op de veranda van deze gastvrije familie. Rond negen uur nemen we afscheid, want Shannon & Ashley zijn ondertussen erg moe geworden en willen graag slapen. We bedanken Annemiek en haar man voor de gastvrijheid en mochten ze ooit eens in Den Helder zijn, …………….. Dan wijzen wij hun de boot naar Texel. 🙂 Zonder gekheid, we vonden het erg leuk, Annemiek nogmaals bedankt voor de gastvrijheid!!

We zijn terug bij Mom’s place en worden hartelijk ontvangen door Anne en haar katten en hond, ze vraag of 08.30 uur een goede tijd is om te ontbijten en wij vinden dit wel een goed plan na elke dag voor 07.00 wakker geweest te zijn…….

Ps. Onze koffer is terecht, was in Miami beland met een vlucht van American Airlines.. Heel vreemd, we pikken hem weer op op de weg terug, de kosten de we gemaakt hebben en nog moeten maken ivm met dit ongenoegen kunnen we nog steeds declareren….

Statistieken
Datum:	Zaterdag 19 Augustus 2006
Het weer:	23C
Kilometers vandaag:	296
Kilometers totaal:	1440
Route:	Ithaca – Amherst ( Niagara Falls)
Aantal foto’s vandaag:	45
Hotel:	Sleep Inn Amherst $90 per nacht
Website:	klik hier

We worden wakker rond 06.30 uur en om 07.00 uur staan we op, vandaag is het zaterdag en gaan we naar de markt. Eerst Skype ik nog even naar Nederland om een aantal mensen te laten weten hoe het is. Ook bellen we even met zwager Eric, want Mei – Lynn is vandaag 1 jaar geworden; Gefeliciteerd!! Na een frisse douche voor ons allemaal gaan we af op de geur van gebakken eieren en spek…….. Nadat we genoten hebben van het heerlijke ontbijt met vers fruit en superlekkere pancakes rijden we om ongeveer 10.00 uur weg van Mom’s place. Onze volgende stap is de Ithaca Farmer’s Market, een lokale markt die je vind aan 3rd street, deze markt is er elke donderdag, vrijdag & zaterdag en overdekt, dat was maar goed ook want het regende pijpenstelen. We kochten wat fruit van de lokale boeren die het vers van het land verkochten. Na een uurtje vervolgde we onze weg, we wilden graag het Robert H Treman state park bezoeken vanwege de mooie watervallen. Het regende nog steeds en we twijfelde een beetje of we dit wel door wilde laten gaan. We stapten eerst even een supergrote Wal – Mart binnen , in de hoop dat als we uit gewinkeld waren dat het gestopt zou zijn met regenen.We maken van de nood een deugd en eten een lekker broodje bij de Subway. In de naast gelogen Dollar Tree store (Alles wat ze daar verkopen kost 1 $ per stuk) vinden we eindelijk zwembandjes voor de kids, deze zaten ook in de “vermiste” koffer. Klaar met winkelen, reden we naar het Robert H Treman state park, het regende nog steeds, daarom wilde we eerst doorrijden maar wellicht komen we hier nooit meer, dus keerde ik de auto en betaalde $7,- om het state park binnen te komen. Deze kaartjes zijn overig de hele dag geldig in alle New York state parks. We maken een korte wandeling van ongeveer 500 meter over een gedeelte verhard pad en veel trappen die vanwege de regen extra voorzichtigheid geboden omdat het wel eens glad kon zijn. Nadat we een paar mooie watervallen hadden gezien gingen we terug naar de auto. Het was inmiddels nog harder gaan regenen en de handdoeken die we vanochtend, op kosten van Alitalia hadden gekocht in de Wal Mart kwamen dus heel goed van pas.

Waterval in het Robert H. Treman state park

Via highway 96 noord rijden we naar de interstate 90, voordat we de snelweg op gaan tank ik voor $40,- benzine a $3,07 per gallon. Omstreeks 18.00 uur komen we aan bij een Sleep Inn, éen Sleep Inn maar niet de onze, de vriendelijke receptionist stuurt ons de goede kant op en een kwartiertje later zijn we op onze eindbestemming van vandaag. We besluiten, onder meer vanwege de regen, vandaag niet meer naar de Niagara watervallen te gaan. We gaan lekker eten en daarna nog even zwemmen in het overdekte zwembad. Dit heeft wel de consequentie dat we Toronto laten vallen en morgen uitgebreid de watervallen gaan bezoeken en wat huishoudelijke zaken gaan doen (kleding wassen). Ik stel Tom Tom in op de nabijgelegen Out Back Steakhouse, hier is het echter erg druk en we moeten bijna een uur wachten om te kunnen eten, dit doen we niet. Wat we wel doen is een reservering voor morgen maken en voor vandaag een ander eetgelegenheid uitzoeken. Het wordt Montana’s cookhouse & bar, en laten door ons de bestelde Spare ribs, Garnalen in een krokant jasje en de Tom’s campfire combo heerlijk smaken. Na deze heerlijke maaltijd (aanrader!) rijden we terug naar ons hotel, deze heeft een ruime schone kamer voor ons de komende twee nachten. We duiken met ze allen een half uurtje het lekker zwembad in. Na deze lekkere op fris beurt gaan we terug naar onze kamer. Jammer genoeg hebben ze geen baby bedje beschikbaar, das vervelend want dan zou Ashley bij ons in bed moeten en de is nogal bewegelijk, er is dus een redelijke kans dat ze uit het bed stuitert. Ik besluit om even snel naar de Big K-mart om de hoek te gaan en een baby bedje te kopen voor $39,99, ook dit bonnetje gaat naar Alitalia want we hadden immers een (opblaasbaar) bedje bij ons in de zoekgeraakte koffer. Het gemak is nu dat we niet meer om een bedje hoeven te vragen de rest van de vakantie. Om 23.00 uur ben ik nog de enige die wakker is, en omdat de internet verbinding niet echt wil lukken besluit ik om ook maar te gaan slapen. Morgen nog maar eens proberen……….

Statistieken
Datum:	Zondag 20 Augustus 2006
Het weer:	20C
Kilometers vandaag:	74
Kilometers totaal:	1514
Route:	Amherst ( Niagara Falls)
Aantal foto’s vandaag:	161
Hotel:	Sleep Inn Amherst $90 per nacht
Website:	klik hier

Rond half acht worden we wakker ge- sms -t , we hebben allen lekker geslapen. Ashley is even wakker geweest en had een beetje koorts, dit had ze gisteren opeens ook al. Een pilletje deed wonderen en ze viel weer snel in slaap. Omstreeks 08.00 uur stappen we uit bed en gaan we een nieuw avontuur tegemoet.

We maken gebruik van het continentale ontbijt, wat ruimschoots voorziet aan onze eetbehoefte. Rond 09.30 zitten we in de auto en arriveren iets meer dan een half uur later bij het New York State park; Niagara Falls. We parkeren de auto op parkinglot 1 voor “slechts” 10$ en begeven ons eerst naar het visitorcenter. Hier laten we ons informeren en besluiten een passport te kopen voor 24,50$ (volwassenen, kinderen tot 6 zijn gratis anders 17,50$), die ons toegang geeft tot alle faciliteiten op het park; de trolley, Maid of the Mist, Cave of the Winds, het Aquarium, Discovery Center en het theater. Van de laatste 3 maken we geen gebruik.

Als eerste stappen we op de Maid of the Mist, je komt dan met de boot heel dicht bij de watervallen, voor ons en evenals de kids is dit een fantastische ervaring.

Maid of the mist
Lang geleden woonden de vreedzame Ongiaras-Indianen langs de Niagara Rivier. Door onbekende oorzaken stierven veel Indianen en de stam geloofde dat ze de dondergod Hinum, die samen met zijn twee zoons in een grot achter de watervallen woonde, moesten sussen. De Indianen zonden kano’s volgeladen met fruit, bloemen en wild de watervallen af, maar het aantal doden nam niet af. De Indianen besloten de mooiste maagd van de stam te offeren. Lelawala, de dochter van stamhoofd Chief Eagle Eye werd uitgekozen. Op de afgesproken dag verscheen Lelawala in een witte jurk aan de rivier boven de waterval. In haar haar had ze bloemen gestoken. Ze stapte in een witte kano, stortte over de rand van de watervallen en was op slag dood. Haar door verdriet verscheurde vader sprong in z’n kano en volgde haar de waterval af. Wat Eagle Eye niet wist was dat Hinums zonen Lelawana in hun armen opvingen. De broers wilden Lelawana allebei en zij beloofde een van de twee te accepteren als ze haar vertelden welk kwaad wezen haar stam aan het uitroeien was. De jongste broer vertelde haar over een reusachtige waterslang die op de bodem van de rivier woonde. Een nacht per jaar kreeg de slang honger en dan vertrok hij naar het dorpje om het water in de rivier te vergiftigen. Daarna at hij de verzwakte Indianen op. Via haar geest vertelde Lelawana de Indianen het verhaal en gaf opdracht om de slang te vernietigen. Tijdens het volgende bezoek aan het dorp raakte de slang dodelijk gewond. Toen hij terugkeerde naar zijn hol bleef hij met zijn hoofd aan een kant van de rivier steken en met zijn staart aan de andere. Met zijn lichaam vormde hij een halve cirkel, de rand van de Horseshoe Falls. Lelawala keerde terug naar de grot van Hinum waar ze nu nog steeds heerst als Maid of the Mist.

Vrijwel direct hierna stappen we op de trolley die ons naar de Cave of the winds brengt. Al wachtende in de rij wordt Ashley bijna aanbeden door een groep Indiers die graag met haar op de foto willen, ook willen ze even haar haar aanraken. Blijkbaar zien ze nooit zo’n Hollands schone met blonde lokken en blauwe ogen. Met de lift dalen we af naar beneden nadat we allemaal anti slip sandalen uitgereikt hebben gekregen. Via meer dan 150 trappen wordt je richting de American Falls geleid. Echte dare devils wagen het om om het Hurricane Deck te gaan staan waar je bijna de waterval over je heen kan laten storten. Je komt er in ieder geval erg dichtbij. Shannon houdt wel van een beetje water en laat ze gewillig op de foto nemen terwijl ze overspoelt wordt door water.

Ashley is inmiddels in slaap gevallen, en wij nuttigen als middagmaaltijd, hoe kan het ook anders, een pizza en een hotdog. Hierna lopen we de souvenirshop binnen om een aantal droge T-shirts te kopen, want dat is zeker nodig na een bezoekje aan Cave of the Winds, droog “overleef” dit avontuur niet. Rond 16.30 begeven we ons naar Canada voor een beter zicht op de Horseshoe Falls. Ik maak hier veel foto’s en ben nog lang niet klaar want we blijven hier tot vanavond om een aantal mooie foto’s proberen te maken van de Falls by night. We vallen met ons neus in de boter want op zondag ( en donderdag) is er om 22.00 uur vuurwerk boven de watervallen.

We brengen een bezoekje aan de Skylon Tower voor (10,95 Canadese $ per volwassenen en $6,45 per kind, deze brengt ons ruim 250 meter boven de grond voor een mooi uitzicht op de Horseshoe en American Falls. Je waait zowat uit je kleren, maar het is absoluut de moeite waard. We vervolgen onze we naar het toeristische gedeelte aan de Canadese kant. Hier kan je je vermaken met veel attracties zoals bv het Wax Museum of the House of Horror. Hier eten we een tegenvallende hamburger bij Wendy’s en lopen langzaam terug richting de watervallen. Shannon verzamelt al haar moed en gaat met pappa in het spookhuis. Het is inmiddels donker geworden en de watervallen worden door een paar gigantische lichtspots afwisselend verlicht met verschillende kleuren, wat een heel mooi tafereel oplevert. Ik probeer een paar mooie foto’s te maken en volgens mij is dat wel aardig gelukt. Om 22.00 genieten we van het vuurwerk, rijden terug langs de (bijna) altijd norse Amerikaanse douane en arriveren rond middernacht bij ons hotel. Doodmoe en een leuke dag achter de rug. We gaan lekker slapen…..

Niagara Falls by night

Horseshoe Fall

Statistieken
Datum:	Maandag 21 Augustus 2006
Het weer:	27C
Kilometers vandaag:	379
Kilometers totaal:	1893
Route:	Amherst ( Niagara Falls) – Lewisburg
Aantal foto’s vandaag:	0
Hotel:	Days Inn /$92,- per nacht
Website:	klik hier

Om half negen worden we wakker, we doen vandaag rustig aan. Als je met kinderen reist is een rustdag van belang want ruim twee weken van hot naar her is teveel van het goede. We eten van het uitgebreide ontbijt en kunnen onze eigen wafels bakken. Pappa, Shannon & Ashley gaan nog even een half uurtje zwemmen en nemen hierna een frisse douche. Rond het middaguur maken we ons op voor en lange rit van ongeveer 4 en half uur naar Lewisburg, PA.

Shannon kijkt op de achterbank naar de tekenfilm Madagascar, deze kent ze inmiddels al uit haar hoofd want het is de enige film die ze wil kijken, 3 keer achter elkaar is geen uitzondering. In een dorpje wat Attica heet tanken we voor $3,09 per gallon, om de tank te vullen ben ik $29,99 kwijt. We vervolgens onze weg en omstreek 15.45 uur komen we aan in Pennsylvania, we kunnen wederom een staat aan ons totaal lijstje toevoegen. Hier zie ik ook voor het eerst benzine prijzen onder de 3 dollar. Dankzij een omleiding van en naar de US 20, komen we rond half zes aan bij ons motel. We checken in en slepen twee tassen vol met wasgoed naar de wasserette twee gebouwen verder op. Terwijl de was draait gaan we eten bij Perkins wat tussen het motel en de wasserette ligt. Esther neemt gegrilde kip met champignons en kaas, ik laat mij de sirloin steak met een gepofte aardappel en boontjes met bacon zeer goed smaken. De steak met heerlijke A1 steaksauce. Na een aantal dagen patat is dit een welkome afwisseling. Shannon denkt daar net zo over en eet zich rond met broccoli, we bestellen zelfs een extra schaaltje voor haar. Als dessert komt er chocolate fudge brownie op tafel, heel vervelend (jammie).

Nadat we hebben afgerekend gaan we terug naar de wasserette en halen onze inmiddels schone en droge was op. Hierna bezoeken we nog even een Walmart die op een paar honderd meter van het motel ligt en de naast gelegen supermarkt. In ons boodschappen mandje zitten onder andere Baked Beans die we bij Annemiek hadden gegeten. Deze vonden we lekker genoeg om mee terug naar Nederland te nemen. Omstreeks 21.00 zijn we terug in onze kamer en ruimen we de tassen even in, de extra tas (voor de souvenirs) zit al zeker half vol. Het licht gaat uit en de oogjes dicht…..

Statistieken
Datum:	Dinsdag 22 Augustus 2006
Het weer:	30C – heerlijk zonnig
Kilometers vandaag:	298
Kilometers totaal:	2191
Route:	Lewisburg – Vienna (DC)
Aantal foto’s vandaag:	97
Hotel:	Wolftrap motel / $69,- per nacht
Website:	klik hier

Om 07.30 stappen we uit bed. Ook deze bedden hebben ons van een heerlijke nachtrust voorzien, niets mis mee, hoogstens een beetje smal. We gaan ontbijten bij Perkins, nu willen we wel eens een echt Amerikaans ontbijt. Hierna zullen we richting Washington DC vertrekken en verblijven in het Vienna Wolftrap motel. Ik weet niet of we daar de komende twee dagen internet hebben, dus als je niets van ons leest, zal dat de reden zijn.

We rijden Pennsylvania uit en vervolgen de weg via de staat Maryland, we zien hier dat de benzine een stuk goedkoper is. Voor $ 2,75 per gallon kan je hier al tanken. Shannon houdt zichzelf bezig op de achterbank door dit keer Brother Bear te bekijken. Tussen de film door vraagt ze nog maar eens hoeveel kwartiertjes het nog rijden is; nog zeven kwartiertjes Shannon. Als we Maryland weer uitrijden zijn we in Virginia waar Vienna, nabij Washington DC, onze eindbestemming is. Vlak voordat we het Wolftrap Motel benaderen stoppen we voor wat sanitair onderhoud en wat benzine. Dit keer gooi ik de, bijna lege, tank vol voor $47,- a $2,95 per gallon. Voor Amerikanen hoge prijzen maar voor ons nog altijd veel voordeliger dan de benzine in Nederland (omgerekend ongeveer 0,61 Euro per liter). Om 13.15 checken we in bij ons motel die op aanraden van Petra en Hans, beiden lid van de USA4ALL discussiegroep, geboekt hebben. De kamers zijn mooi en schoon, hier is niets mis mee.

Na even te hebben uitgerust en de koffers op de kamers gestationeerd te hebben, stappen we in de auto naar het Fairfax metro station wat op 5 minuten rijden van het motel ligt. De auto kunnen bij het station parkeren voor 3,75$. Die kan je echter alleen betalen door het aanschaffen van een smartcard (a 10$) in het metro station. De metro brengt ons in een half uurtje naar Le’ Enfant Plaza, voor $4,70 per persoon (retour), hier stappen we uit en we zijn binnen 10 minuten bij het American Air & Space museum, die, net als alle musea in DC, gratis toegankelijk is. Hier zijn we zeker twee en een half uur zoet, zo zien we echte delen van ruimte shuttles, (historische) vliegtuigen en veel meer. Erg leuk om te bezoeken.

Als we weer buiten zijn lopen we over the Mall richting het Washington Monument, hierdoor komen we langs het American natural history museum en besluiten hier ook even naar binnen te gaan, want deze is tot 19:30 open gedurende de zomermaanden. Hier zien we allerlei tentoonstellingen over het leven van dieren op de aarde, skeletten van prehistorische dinosaurussen, een mammoet uit de ijstijd , en ook vele fossielen. Ook leuk voor de kids vanwege de vele opgezette dieren. Na ongeveer anderhalf uur lopen we weer naar buiten en is het inmiddels half zeven. We hebben nog steeds niet gegeten, we besluiten daarom nog even richting het monument te lopen en dan weer naar de metro te gaan, de rest gaan we morgen bezichtigen. Bij het monument maak ik een paar mooie foto’s en we “hangen” hier even rond. Omdat we op de metro kaart zien dat er achter het Lincoln Memorial ook een metro station ligt besluiten we om hier ook nog even heen te gaan en dan het achter gelegen station voor de terug reis te gebruiken.

Het wordt inmiddels al aardig schemerig en, net zoals altijd in Amerika, snel donker. Dit geeft mij de gelegenheid om nog wat mooi avond foto’s te maken van het Lincoln Memorial. Na een kwartiertje vragen we de weg naar het metro station foggy bottom en laten ons de goede kant uitwijzen. Echter het de nabijheid van de metro station was een aardige inschattingsfout, want de trip er naar toe duurt zeker 25 minuten. Na even stevig doorgestapt te hebben komen we dan eindelijk aan bij het metrostation en stappen weer op de oranje lijn richting vienna/fairfax.

We hebben nog steeds niet gegeten en toch is het inmiddels al negen uur geweest, nadat we in de auto zijn gestapt rijden we dan ook richting de Taco Bell. Dit is voor mij toch we een van de betere fastfood restaurants. Ik geniet heerlijk van een steakburrito en een taco en Esther neemt Steak Quesadillas (of zoiets) Ashley eet een beetje mee en Shannon mag straks bij de KFC chicken popcorn bestellen. Met uiteindelijk toch wat in onze maag rijden we terug naar onze overnachtingsplek. De dames vallen al snel in slaap. Inmiddels is het half twaalf geweest als ik klaar ben met het verslag voor vandaag en het sorteren van de foto’s. Morgen begeven we ons weer naar Washington DC, om daar de hele dag zoveel mogelijk te zien. Welterusten……….

Statistieken
Datum:	Woensdag 23 Augustus 2006
Het weer:	32C
Kilometers vandaag:	9
Kilometers totaal:	2200
Route:	Vienna (DC)
Aantal foto’s vandaag:	47
Hotel:	Wolftrap motel / $69,- per nacht
Website:	klik hier

Om half 8 worden we wakker en staan rustig op. Als we vertrekken voor opnieuw een dagje vol nieuwe belevenissen rijden we eerst even langs de plaatselijke supermarkt. Hier kopen we een doosje aardbeien, waar Ashley zo gek op is, en wat broodjes, een flesje melk en een pot pindakaas. Met dit rantsoen kunnen we weer even vooruit en we rijden naar het metro station Vienna / Fairfax. Hier stappen we op de oranje lijn om vervolgens in Rosselyn over te stappen op de blauwe lijn naar Arlington Cemetery, hier kopen we kaartjes ( a $6,- voor volwassen en $3,- voor Shannon, Ashley mag nog voor niks) voor de trolley die ons over deze supergrote, indrukwekkende, begraafplaats leidt. We maken stops bij het graf van John F. Kennedy en zijn broer Robert. Hier brand een eeuwige vlam. Onze volgende stop is bij het monument van de Unknown Soldiers en maken de wisseling van de wacht mee van 12.00 uur. Het is inmiddels erg warm geworden, zeker boven de 30 graden, gezien het feit dat er naast ons iemand flauw viel werd het nogmaals benadrukt dat veel drinken in deze warmte van groot belang is.

De laatste stop, bij het Arlington house, slaan we over. Dit doen we omdat het behoorlijk warm is op deze open begraafplaats en we ook nog meer van D.C. willen gaan ontdekken. Rond 13.00 zitten we weer in de metro richting The Mall. Ashley is inmiddels in slaap gevallen en wij wandelen, nadat we bij Starbucks een heerlijke Banana Coconut Frappuchino voor mij en voor Esther een Caramel Frappuchino hebben gehaald, richting het Witte Huis. Hier aangekomen staan we voor de grote tuin en maken, net zoals vele anderen., een paar foto’s. Het valt ons op dat er op diverse plekken beveiliging staat en met mijn telelens ontdek ik zelfs beveiligingsmensen op het dak van het Witte Huis staan. Tegen drieën vervolgen we onze weg naar het museum of American history, daar aangekomen is Ashley inmiddels ook weer uit haar slaap ontwaakt. In dit museum vinden we objecten die iets met de geschiedenis van de Amerikaanse levensstijl te maken hebben. Zo komen we de echte Kermit the Kikker tegen en The Swedish Chef, ook staat hier de schaakcomputer die ooit Gary Kasparov heeft verslagen. Op de tweede verdieping wordt een supergroot formaat van de Star Spangeld Banner (Amerikaanse vlag) tentoongesteld, foto’s maken is hier uit den boze.

The muppets van Jim Henson in het American history museum

We eten een broodje bij de Subway en lopen rond 17.00 uur naar de metro en besluiten naar Union Station te gaan. Dit is een groot centraal station waar behalve ook de Amtrak trein en diverse bussen vandaan vertrekken. Dit station heeft ook veel winkeltjes, waaronder de America Store. Ik koop in een ander winkeltje nog een pin van Washington DC, want we sparen deze van elke staat waar we geweest zijn. Ook ander leuke pins gaan meer naar huis, maar ik ben wel selectief want er zijn er honderden en als je die allemaal wilt hebben kost dat je klauwen vol met geld. Na een uurtje pakken we de metro terug in rijden terug naar het station dicht bij ons motel.

We rijden direct door naar de Outback Steakhouse waar we vanavond gaan eten, oplettende lezers weten dat dit de eerste keer deze vakantie is want de eerdere reservering in Amherst was komen te vervallen wegens een lange dag bij de Niagara Falls. Tegen achten genieten de kids van wat chickenfingers en Shannon vind het bijhorende sausje erg lekker. Als we haar vertellen dat het mosterdsaus is geloofd ze het niet want dat lust ze natuurlijk niet. Ik heb een overheerlijke Victoria Center Cut op het bord liggen, deze was werkelijk perfect. Een center cut kan je vergelijken met biefstuk v/d haas. Esther geniet zichtbaar van haar Spare Ribs en Grilled chicken. Buiten is het ondertussen donker geworden en rond 21.15 waren we terug in onze motelkamer om vanavond “vroeg naar bed te gaan”, de meisjes slapen inmiddels. Pappa en mamma kijken nog wat tv en overleggen wat ze morgen zullen gaan doen……

Statistieken
Datum:	Donderdag 24 Augustus 2006
Het weer:	36C
Kilometers vandaag:	190
Kilometers totaal:	2390
Route:	Vienna (DC) -Great Falls – DC – Baltimore
Aantal foto’s vandaag:	75
Hotel:	America’s best inn / $66,60
Website:	klik hier

Vandaag laten we het Vienna Wolftrap motel voor wat het is en besluiten, als we weer eens in DC komen, hier weer te verblijven vanwege de goede ligging en prijs. Als eerste rijden we naar de supermarkt om hier weer een doosje aardbeien, wat drinken en broodjes te halen. We stellen Tom Tom in op Great Falls NP, hier arriveren we om ongeveer half 11. Great Falls is een klein nationaal park waar we voor $5,- in mogen. We parkeren de auto en op loopafstand bevinden zich drie uitkijk punten over de Pontomac rivier waar het water over de rotsen naar beneden komt. Het water staat erg laag vandaag, daarom is het dit keer niet spectaculair. Maar het is een leuke afwisseling, na ongeveer anderhalf uur verlaten we dit park en rijden richting het U.S. Marine Corps memorial, een 10 meter hoog monument met soldaten die een Amerikaanse vlag omhoog houden op Mount Suribachi, tijdens de 2e wereldoorlog.

Omstreeks half een gaan we een hapje eten bij de Taco Bell, Shannon heeft ontdekt dat de taco’s hier toch wel erg lekker zijn en vraagt of we in Nederland ook een Taco Bell hebben, helaas voor haar (en voor ons) is dit niet zo. Hierna rijden we naar het Lincoln memorial en vinden zowaar een parkeerplek vinden waar we maximaal 3 uur mogen staan. Dit is genoeg omdat we hier al eerder waren, maar willen vandaag het een en ander nog even van dichtbij bekijken. Even later staan we op de plek waar Martin Luther King zijn “I have a dream” speech hield en kijken uit over the reflecting pool naar het Washington Monument. Op de weg terug lopen we langs het Korean War Veterans Memorial, waar beelden van soldaten staan opgesteld in een tuin. Tevens worden er door vele Aziaten foto’s gemaakt. Via The Mall rijden we langs het Capitool richting Baltimore waar we vannacht zullen verblijven, Tom Tom zegt dat het een uurtje rijden is, maar helaas voor ons hebben we het verkeerde tijdstip uitgekozen en is het erg druk op de weg. We doen er bijna ruim anderhalf uur over en komen omstreeks half zes aan bij ons motel America’s Best Inn in Baltimore. Dit motel ligt erg afgelegen. Via ons navigatie systeem bekijken we of we alvast een restaurant kunnen vinden en zien dat er een Outback op 5 km is. Wordt dit een herhaling van gisteren?

De kamer is groot, netjes en ziet er schoon uit. We installeren ons alvast, rusten een beetje en kijken eventjes tv. Na een klein uurtje stappen we weer in de auto op zoek naar een maaltijd. We stellen Tom Tom toch maar in op de Outback, via een omweg van 15 minuten komen we daaraan. Was Tom Tom de weg kwijt of heb ik zelf niet goed opgelet? Het laatste hoeft niet per definitie waar te zijn, omdat Tom Tom ons een aantal dagen geleden ook al steeds naar rechts wilde sturen met een ravijn van een metertje of 20 naast ons. Uiteindelijk zijn we bij de Outback aanbeland en zien hier een rij van zeker 40 man voor de deur staan, we besluiten dus maar om door te rijden. Zonder vooroordelen te willen hebben, reden we door een buurt waar je beter niet zonder benzine kan komen te staan. We rijden terug richting ons motel en halen wat Chicken strips bij Popeyes, ja die van de spinazie, alleen dit is een fastfood restaurant. Met wat voedsel in onze maag, stappen we nog even de plaatselijke supermarkt binnen. Ook hier moet je ons inziens niet in het donker of na sluitingstijd rond gaan lopen. We kopen wat drinken en fruit voor morgen en stoppen dat in de koelkast op onze kamer. Voor pappa en mamma gaat er een heerlijke beker Ben & Jerry’s ijs mee; Magic Brownies with a raspberry swirl. Deze smaak kennen we niet in Nederland, hij is erg lekker, wordt dus tijd dat ze die bij ons ook gaan verkopen. We zien overigens nog veel meer voor ons onbekende smaken.

Rond negen uur gaan de kindertjes naar bed en werk ik het verslag bij en treffen we de voorbereidingen voor morgen. We zappen nog wat langs de vele televisiezenders, en het zijn er nogal wat! Zo kijken we een programma over grown up kindersterretjes, Webster is nog steeds favoriet…….

Statistieken
Datum:	Vrijdag 25 Augustus 2006
Het weer:	35C
Kilometers vandaag:	224
Kilometers totaal:	2614
Route:	Baltimore – Trevose
Aantal foto’s vandaag:	57
Hotel:	Radisson / $50 ( via Priceline)
Website:	klik hier

We worden om 08.00 uur wakker, nadat we gewassen en aangekleed zijn laden we de auto vol en schuiven aan voor het magere continentale ontbijt. Omstreeks 09.30 stappen we in de auto naar het Baltimore Aquarium waar we om 10.00 uur aankomen, vlakbij kan ik parkeren en dit kost ons $15. In het Aquarium heb je vele vissoorten als ook een Australian Exhibit en een Rainforest, Shannon en Ashley vinden het er erg leuk. Ook bezoeken we een dolfijnenshow, waar je overigens apart voor moet betalen, die ongeveer 20 minuten duurt. Een kleine 4 uur later zijn we uitgekeken en lopen, via de souvenirshop waar we een T shirt en twee (speelgoed)kikkers kopen, naar buiten. Om bij de auto te komen moeten we een tweetal bruggen over en het lukt Shannon om haar pas verkregen kikker over de brug in het water te laten vallen. Dat was kort genieten van het pasgekochte speeltje, maar oké kikkers horen in het water.

We rijden door naar Fort McHenry waar in 1814 de slag bij Baltimore plaatsvond, Francis Scott Key haalde hier zijn inspiratie voor het Amerikaanse volkslied “The star spangled banner” toen hij de vlag (met 15 sterren) zag wapperen. Deze vlag hebben we eerder bezichtigd en het Museum of American History in Washinghton DC. Om op het terrein van de National park service te mogen betalen we $5,- p.p. Eenmaal binnen bekijken we een film en lopen wat rond op het fort, wat ons een beetje doet denken aan de Napoleon bunker in Den Helder. Na ruim een uurtje zijn we hier uitgekeken en vervolgen onze weg naar Trevose, nabij Philadelphia.

Om hier te komen rijden we door de staten Maryland, Delaware & Pennsylvania. Totaal zijn we 10$ aan toll kwijt om over de Interstate 90 te mogen rijden. In Delaware, the First state, houden we even halt voor een sanitaire stop en wat benzine voor de auto. Hier tank ik voor bijna 40$ a 2,94$ per gallon. Wist je trouwens dat Delaware de enige taxfree (geen BTW) state in de US is? Mee terug in de auto gaan twee frappuchino’s (wat zullen we die missen) en met Pink Floyd op de radio maken we ons klaar voor het laatste uurtje naar ons hotel in Noord Philadelphia (Trevose)

Aangekomen bij ons hotel, wat er erg goed uitziet, checken we in en laten we de koffers naar de kamer brengen. Na 5 minuten gaat de telefoon, ik neem op en de andere kant van de lijn vraagt of alles in orde is op de kamer. Dit hebben we nog niet meegemaakt, goede service! We hebben hier een koopje want voor slechts $50, per nacht mogen wij verblijven in dit luxueuste hotel, ook deze hebben we via Priceline geboekt. Met de navigatie heb ik al gezien dat er op 5 minuten rijden een Outback zit en op de avondmaaltijd van gisteren goed te maken besluiten we om hier heen te rijden. We moeten een klein half uurtje wachten voordat we aan tafel kunnen. Met een buzzer in de hand nemen we buiten op het bankje plaats. Na enige tijd begint de buzzer te trillen en de lampjes knipperen, onze tafel is klaar. Esther neemt iets met Zalm en verse groenten en ik bestel een Prime Rib. Shannon doet zich ten goede aan een stapel Spare Ribs en vraagt zelfs om nog een portie. Laten we dat maar niet doen, haar ogen zijn waarschijnlijk groter dan haar maag. Ashley eet wat mee van ons allemaal…

Omstreeks 21.00 uur zijn we terug bij ons hotel en Esther zorgt ervoor dat Ashley gaat slapen en na lekker gedroomd te hebben morgen weer fit wakker wordt. Ik neem met Shannon nog even een duik van een half uurtje in het binnen zwembad. Ja we kunnen kiezen, binnen of buiten. Om tien uur gaat het zwembad dicht en gaat ook Shannon naar bed, ze komt er achter dat ze haar konijntjes (waar ze mee slaapt) vergeten is een een andere hotel. Volgens ons is ze die al een paar dagen kwijt, gelukkig kunnen we haar troosten en voldoet een t shirt om mee te knuffelen. Morgen zal ik eens kijken of we het Wolftrap kunnen bellen, want we vermoeden dat ze daar zijn achter gebleven. Hopelijk kunnen ze ze opsturen, en anders heeft oma Nikkie er nog een…….

Statistieken
Datum:	Zaterdag 26 Augustus 2006
Het weer:	22C
Kilometers vandaag:	32
Kilometers totaal:	2646
Route:	Trevose (Sesame Place)
Aantal foto’s vandaag:	79
Hotel:	Radisson / $50 ( via Priceline)
Website:	klik hier

Vanochtend om 07.45 werden we wakker gemaakt door Shannon, na nog een kwartiertje gesluimerd te hebben stappen we uit ons bed. Wassen, aankleden en ontbijten, want vandaag is het Shannon & Ashley dag. Het ontbijt wordt genuttigd in het hotel waar we aanschuiven aan het buffet a $9,- per persoon (kinderen $5,-), deze is zeer uitgebreid en we zorgen voor een goede bodem, Shannon sleuren we als laatste van tafel want die kan niet genoeg kregen van de lekkere worstjes. Omstreeks 09.45 uur stappen we in de auto naar Sesame Place, een pretpark voor de kids met veel water.

Voor $10,- mogen we parkeren en na een vermogen aan entreegelden te hebben betaald, $41,95 per persoon, stappen we het land van Bert & Ernie, Elmo, Zoë, Koekiemonster, Grover en alle andere pluizige vriendjes binnen. Als eerste kleden we ons om want dit park heeft veel water attracties, helaas is het niet zulk mooi weer als gisteren, bewolkt en zeker 13 (!) graden lager. Maar dat laat ons de pret niet drukken, Shannon, Ashley & pappa kleden zich om en stappen Graaf Tel’s fontein in.

We vermaken ons de hele dag in het leuke park, Esther houdt haar kleren voorlopig aan en het badpak blijft in de tas onder het mom van “jij hebt je zwembroek toch al aan” en hups daar ga ik nog maar eens van de Sesame Streak glijbaan af met Shannon. Om twee uur is er de Rock around the block parade, deze is erg leuk om te zien en alle figuren blijven lange tijd in het zicht en dansen er vrolijk op los. Shannon is helemaal trots, want die heeft een kusje van Grover op haar hoofd gehad.

We eten wat in het Sesame café, ook dit is aan de prijs, maar goed je bent een dagje uit zeg maar. Na het eten heeft Shannon, Esther zover gekregen om zich toch maar om te kleden (Ja, als je zes jaar oude dochter je de hele tijd een watje noemt laat je dat natuurlijk niet op je zitten) en samen dobberen ze over Big Bird’s Rambling river. Ondertussen hebben we $24,- uitgegeven aan twee droge T shirts voor de dames. We bibberen als we net uit het water komen. Er is niet minder plezier om en glijden nogmaals naar beneden. We sluiten deze dag af met een bezoekje aan de show Elmo’s world live en Ashley roept na afloop nog in de buggy; Elmo, Elmo, Elmo, Elmo, Elm…. Tegen zeven uur verlaten we het park met twee, uiteraard veel te dure, souvenirs. Shannon een Rosita knuffel & Ashley een lichtbal die snel rondjes draait. In 15 minuten rijden we terug naar ons hotel. We stoppen voor de tweede maal deze vakantie nog wat wasgoed in de machine en laten een pizza met een diet coke op onze hotelkamer bezorgen, die we met z’n viertjes bijna helemaal oppeuzelen……

Statistieken
Datum:	Zondag 27 Augustus 2006
Het weer:	26C
Kilometers vandaag:	171
Kilometers totaal:	2817
Route:	Trevose – Philadelphia – Atlantic city
Aantal foto’s vandaag:	60
Hotel:	Holiday Inn / $98,-
Website:	klik hier

Vannacht heeft het, net als gisteren, veel geregend. De temperatuur zal hier niet mee gestegen zijn vermoed ik. Om 08.45 uur (hé, het is zondag) rollen we ons bed uit. We wassen en douchen ons, rapen de spullen bij elkaar en nemen plaats aan het ontbijt buffet. Vandaag zullen we ons proberen te vermaken in Philadelphia om later op de dag door te rijden naar Atlantic City, waar we vanavond de Boardwalk onveilig gaan maken.

In Philly parkeren we de auto voor $14,- & bezoeken we de Independece hall, waar een stuk(je?) Amerikaanse geschiedenis is ontstaan. Hier doen we de gratis tour en dit is best interessant. Na de tour, die ongeveer 40 minuten duurde, gaan we in de rij staan voor het bezichtigen van de Liberty Bell, ook hier is net als bij de independence hall een zeer strenge beveiliging, alles moet uit de zakken en op de lopende band. In de hall naar de Bell toe kan je de history lezen over de Liberty Bell. Bij de Belll aan gekomen maken we een paar foto’s en vervolgen onze weg. We bezoeken nog even het US constitution center, waar wat informatieve kraampjes staan opgesteld.

Rond half twee verlaten we Philadelphia en rijden naar Absecon, nabij Atlantic CIty, waar ons hotel is voor de komende nacht. Hier aangekomen checken we in, en het lijkt wel of we de enige zijn, het is erg rustig. Het hotel ziet er goed uit, en ja de bedden liggen heerlijk. We rijden door naar Atlantic City en parkeren de auto bij Ceasers Casino voor $5,-, op de boardwalk bezoeken we wat winkeltjes en ik sta even stil bij een winkel van Tourneau (horloges) en bekijk de Breitlings & Cartier’s. Ik mag van Esther niet eens een nieuw horloge uitzoeken terwijl de mijne vol met vocht zit en langzaam aan het overlijden is. Op zoek naar een diner komen we terecht bij Corky’s in het Tropicane hotel, Esther eet een burger en ik deel Spare Ribs met Shannon en Ashley. We betalen bijna $50,- voor dit diner en beiden zijn we het over eens dat we voor dit geld bij bijv, de Outback, beter kunnen eten.

Het is inmiddels donker geworden en we wandelen rusitg heen en weer op de Boardwalk, we bezoeken onder andere de Tah Mahal van Donald Trump en de daar recht tegenover gelegen Steel Pier, met daarop een complete kermis. Na veel lopen mag Shannon nog wat snoepjes kopen bij de “it’s Sugar” winkel, hier hebben ze vele soorten snoep en Shannon gaat voor de Jellybeans met 7-up smaak. Tegen elf uur zijn onze voeten moe en lopen we richting de auto en rijden in 14 minuten terug naar ons hotel waar we snel is slaap vallen…..

Statistieken
Datum:	Maandag 28 Augustus 2006
Het weer:	23C
Kilometers vandaag:	213
Kilometers totaal:	3030
Route:	Atlantic city – New York City
Aantal foto’s vandaag:	57
Hotel:	Hotel Pennsylvania / $125,-
Website:	klik hier

Vanochtend rijden we via Coney Island naar New York City. Voordat we dat doen tanken we nogmaals en dit keer voor $27,- a 2,65 per gallon, het goedkoopste tot nu toe. We rijden verder over de interstate en moeten verschillende keren toll betalen, een keer 0,30 cent, 0,70 cent & 0,35 cent, het bij je hebben van kleingeld is dus van belang. De grootste “klapper” was $6,- toll voor het gebruik maken van een brug. We zijn er nog niet want weer aangekomen in New York State betalen we nogmaals een keer 0,70 cent & 0,80 cent. We komen rond 11.30 uur aan bij Coney Island, het ziet er oud en slecht onderhouden uit. Veel attracties zijn nog niet open op maandag, maar echt uitnodigend ziet het er niet uit. Ik denk dat het een beetje vergane glorie is. We eten een hotdog bij Nathan’s, deze tent staat bekend om zijn hotdogs en houd elk jaar op 04 july de hotdog eetwedstrijden, het record staat op iets van 57 hotdogs.

Omdat we vandaag de auto weg moeten brengen, en de tank vol moeten afleveren, gooien we de tank nog even vol vlak voor JFK voor $3,15 per gallon. Hier tanken we voor $17,39 en ik betaal met mijn gewone bankpas en pincode, dit werkt prima. Op het vliegveld leveren we met een snik onze mooie grote auto in en nadat we alle koffers bij elkaar hebben geraapt nemen we de Airtrain naar Jamaica station. We stappen eerts in de verkeerde trein dus duurt de reis iets langer dan gepland, uiteindelijk lukt het ons dan toch om de goede weg te vinden. We stappen uit op Jamaica station waar we kaartjes kopen voor de Long Island Rail Road (LIRR) die brengt ons in 20 minuten voor $8,50 per persoon ( plus $2,50 p.p. voor het gebruik van de airtrain naar Jamaica station) naar Penn Station. Dit komt goed uit, want hier tegen over ligt ons hotel voor de komende twee nachten. We checken in, dit duurt wel eventjes, we staan ruim een half uur in de rij. We krijgen kamer 1073 en vragen of we in plaats van 12.00 uur om 13.00 uur mogen uitchecken, omdat we dan weer vertrekken naar het vliegveld, dit wordt toegestaan. De kamers in NYC staan er om bekend duur en klein te zijn, maar we vinden onze kamer groot genoeg. Het valt niet tegen voor een hotelkamer voor deze prijs in hartje Manhattan. Het uitzicht is op zijn New York’s, we kijken uit op een muur 🙂

Om 16.30 uur begeven we ons op straat, we wandelen wat rond om het “gevoel” te ervaren om te wandelen door de straten van New York. Na een uurtje lopen we richting het Empire State Building om vanaf de 86ste verdieping een uitzicht te hebben over NYC. We hebben hiervoor al tickets gekocht via het internet, maar moeten eerst allemaal in de zelfde rij om door de strenge beveiliging te komen. Ik moet mijn statief inleveren, deze mag niet mee omhoog, dat is jammer want zonder statief kan je geen knappe foto’s maken in het donker. Hierna kunnen we vrij snel door lopen naar de 1e lift, deze brengt ons in luttele seconden naar de 80ste verdieping, de volgende lift stopt op de 86ste verdieping alwaar we, samen met vele anderen, het donker zien worden over de straten van New York. Na een minuutje of 40 gaan we met dezelfde snelheid weer naar beneden, ik haal mijn statief op bij de beveiliging en we begeven ons richting Times Square. Deze is overgoten van de lichtreclames en veel verkeer, we bezoeken de grote winkel van Toys ‘R’ Us en kopen hier leuke naamstickertjes van SpongeBob voor de meisjes. Deze speelgoed winkel heeft zelfs een reuzenrad binnen in de winkel. Omdat het al vrij laat is, begeven we ons langzaam richting ons hotel waar we rond 23.00 uur aankomen. Snel vallen we in slaap na weer een lange dag in de Verenigde Staten……..

Statistieken
Datum:	Dinsdag 29 Augustus 2006
Het weer:	19C
Kilometers vandaag:	0
Kilometers totaal:	3030
Route:	New York City
Aantal foto’s vandaag:	50
Hotel:	Hotel Pennsylvania / $125,-
Website:	klik hier

Ik had de wekker op half acht gezet, maar uiteindelijk staan we pas om half negen op. We kleden ons aan en wassen ons en nemen ons voor om vandaag in ieder geval naar Ground Zero te gaan en Shannon wil graag het Vrijheidsbeeld zien, dus dat gaan we ook doen. Verder zien we wel wat er gebeurt, behalve dat we vanavond een wedstrijd van de New York Yankees (honkbal) gaan bekijken.

Buiten gekomen zien we dat het regent, volgens de Bell Boy blijft het dit ook de hele dag doen. We stappen Sbarro binnen, een Italiaanse tent die ons voorziet van een Croissant met ei en spek en een kop koffie. Vlak hierna kopen we bij het nabij gelegen subway station een metrokaart voor $7,- p.p. hiervoor mogen we de hele dag onbeperkt reizen met de metro binnen New York City. Als eerste begeven we ons naar het station WTC of te wel World Trade Center, we staan bij Ground Zero waar 5 jaar geleden de torens instorten. Indrukkenwekkend is om te zien hoe alle aanwezigen met stilte staan te kijken naar de bouwput waar eens de twee torens stonden. Het hekwerk bevat vele foto’s van 9/11. Er wordt druk gewerkt aan de bouw van de nieuwe toren, de Freedom Tower. We nemen het in ons op en beseffen dat de laatste keer dat we hier waren dat we boven op 1 van de torens stonden, twee maanden voordat de inmiddels bekende dinsdag in september plaatsvond. Omdat het inmiddels hard is begonnen te regen kopen we bij een plaatselijke verkoper een tweetal wegwerpparaplu’s a $3,-, die uitstekend voldoen voor dit moment.

We rijden met de subway naar 5th Avenue en bezoeken daar de NBA store en de Disney Store, omdat het nog steeds regent brengen we ook nog even een bezoekje aan de speelgoed winkel van FAO Schwarz, hier heb je een grote dance -on Piano waar de kids even vrolijk op rond huppelen en al lopend een leuk stukje muziek componeren. We stappen na deze winkel weer in de subway en laten ons rijden naar station South Ferry, vanwaar we een blik willen werpen op Lady Liberty. Het weer is helaas niet goed genoeg en we zien in de verte een schim van het beeld, helaas voor Shannon maar het zit er deze keer niet in. Teleurgesteld lopen we richting Broadway en nemen plaats aan een tafel in Thank God It’s Friday’s, een restaurantketen. Het is pas half vijf maar we na vanochtend niet meer gegeten en hebben best wel honger. Shannon besteld Spare ribs en ik neem een New York strip, Esther neem een kip met garnalen combo. Na het eten gaan we even terug naar ons hotel om ons om te kleden voor de baseball game van vanavond, deze begint om 7 uur dus we willen op tijd vertrekken. Ik informeer nog even of de wedstrijd nog doorgaat vanwege de vele regen van vandaag, but the game is still on!

De oranje D lijn brengt ons naar het Yankee stadium en daar aangekomen bereikt ons het bericht dat de wedstrijd toch is afgelast (Rained Out), dit moet gebeurt zijn terwijl we in de metro zaten. De wedstrijd wordt uitgesteld tot morgen, maar dan kunnen we helaas niet omdat er een vliegtuig op ons wacht. Een aardige Amerikaan pikt dit op en biedt ons aan om mee te lopen tot het loket en ons daar te helpen om te kijken of we ons geld terug kunnen krijgen. Ik had de kaartjes al van te voren besteld bij Ticketmaster. De man verteld gaande weg over zijn kleinkinderen en, nadat hij had vernomen dat we uit Nederland kwamen, vroeg hij of we van schaatsen hielden en begon spontaan te vertellen over Eric Heiden. Ook wist hij wie Johan Cruijff was en Franz Beckenbauer. Een sportmens dus. Aangekomen bij het loket, horen we dat we de het geld voor de tickets kunnen terugvragen bij Ticketmaster zonder problemen, hier gaan we dan maar vanuit. We nemen afscheid van de aardige Amerikaan en begeven ons terug naar de subway, maar niet voordat ik nog even een originele Yankees baseball heb gekocht bij de plaatselijke souvenirwinkel.

We laten ons rijden naar 42ste om van daar uit nog maar even rond te hangen op het drukke Time Square, diverse straatmuzikanten vertonen hun kunsten in de hoop genoeg dollars te mogen ontvangen. Omdat onze kleine dametjes het zo leuk vinden bezoeken we nogmaals de winkel van Toys ‘R’ Us en gaan dit keer wel in het reuzenrad, dit kost ons 4$ p.p, Ashley mag voor niets mee. Buiten vraagt een chauffeur van een fietstaxi of we iets aan de kleertjes hadden die hij gevonden had bij Time Square, het waren nieuwe baby kleertjes waar Ashley al was uit gegroeid, dus wellicht dat hij iemand anders blij kan maken. Aan ons accent kon hij blijkbaar Nederlanders waren en vroeg; Are you Dutch? Waarop wij bevestigend antwoordde; Welcome Back!, was zijn wederwoord. Hij wist blijkbaar iets van het ontstaan van New York af….

Om even na tienen zijn we terug in het hotel, Shannon eet nog wat kippetjes van de McDonalds en ik heb lekker een McFlurry met Oreo Cookies gehaald. De kids maken zich klaar voor hen bedje en pappa en mamma kijken nog wat tv. We zien een herhaling van de spannende wedstrijd van Agassi vs Blake van de US open van 2005, ook hier was geen partij vandaag wegens de regen, en gaan snel slapen…..

Statistieken
Datum:	Woensdag 30 Augustus 2006
Het weer:	19C
Kilometers vandaag:	0
Kilometers totaal:	3030
Route:	New York City
Aantal foto’s vandaag:	50
Hotel:	Vliegtuig Alitalia
Website:	klik hier

We worden om half zeven wakker gebeld, door iemand die dacht dat we alweer thuis waren, middels een SMS laat ik hem weten dat we nog op bed liggen en morgen terug komen. Weer in gedoezeld worden we uiteindelijk om half 10 wakker en zijn na de gebruikelijke ochtend rituelen om 11 uur op pad, ook hebben we dit keer de koffers goed gepakt zodat we ze straks direct mee kunnen nemen als we naar het vliegveld gaan.
We brunchen bij Starbucks en wandelen nog even door Macy’s, het grootste warenhuis, om de tijd vol te maken. Als laatste koop ik bij de Kmart om de hoek een flesje A1 steak sauce. Om 13.00 uur zijn we klaar om te vertrekken, echter we komen onze kamer niet meer in. Het slot is geblokkeerd ondanks het feit dat ik om een verlengde Check out had gevraagd. Een aardige schoonmaakmevrouw is zo aardig om de deur voor ons te openen met haar moeder sleutel. We rapen onze koffers bij elkaar en omdat we vandaag geen zin hebben om zelf met onze koffers te slepen bestellen we een taxi naar het vliegveld, dit kost ons $49,-. In ongeveer 35 minuten brengt de chauffeur ons naar JFK en ook hij is verbaast dat het zo snel ging, want normaliter duurt het ongeveer een uur. We zijn ruim op tijd op het vliegveld, eerst haal ik onze vermiste tas op bij het kantoor van Alitalia, ik ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik mijn declaraties mag ontvangen.
We hebben tijd genoeg om in te checken, echter we staan totaal bijna anderhalf(!) uur te wachten. Er werd moeilijk gedaan over het feit dat Ashley een eigen stoel had, en ze wilde ons deze niet geven. Hier is echter wel voor betaald dus ik ging niet zonder meer akkoord. Op een gegeven moment leek het wel of er 4 mensen te gelijk met “de zaak” bezig waren en stonden wij nog steeds te wachten. Na ongeveer een half uur vroeg ik de man die hoofd verantwoordelijk leek waarom het zolang moest duren als ze zeker van hun zaak zijn. Zijn antwoord was een preek over veiligheid en regels en het feit dat op de heenweg Ashley zonder problemen haar eigen stoel had deed niets af aan zijn mening. Na een tijdje “beloofde” hij dat ze de stoel vrij zouden houden, maar mocht het vliegtuig vol zijn dat we alsnog Ashley op schoot moesten nemen. Zijn verhaal over veiligheid en regels deed hij tegelijkertijd weer teniet.
In het vliegtuig nam Esther in eerste instantie op schoot maar een steward kwam vertellen dat ze op haar eigen stoel moest, nota bene! Het is wel duidelijk dat hier geen eenduidig beleid over is. Alvorens we mogen vertrekken staan we ruim een uur in de wachtrij, hopende dat we onze aansluitende vlucht kunnen halen…….

Statistieken
Datum:	Donderdag 31 Augustus 2006
Het weer:	16C
Kilometers vandaag:	80
Kilometers totaal:	3110
Route:	Amsterdam – Den Helder
Aantal foto’s vandaag:	0
Hotel:	Oost West……, jammer dat het voorbij is…
Website:	geen

In het vliegtuig is het inmiddels donderdag geworden en in 6 uur en 3 kwartier zullen we naar Milaan vliegen. Vlakbij mijn stoel zit een stopcontact en ik maak van de mogelijkheid gebruik om mijn laptop hierop aan te sluiten en het verslag van de laatste 2 dagen bij te werken. Nog 4 uurtjes en we zitten weer op Europese bodem…..

Omdat het vliegtuig met vertraging is vertrokken hebben we nog slechts 45 minuten vanaf de landing naar de aansluitende vlucht. We rennen en haasten ons naar gate A21, daar aangekomen zijn we 1 minuut voor vertrek net op tijd. De dame vraagt om onze boardingpassen, maar door het gedoe op JFK hebben we er alleen een voor Ashley gehad. Gelukkig kon ik de dame in kwestie van ons gelijk overtuigen en printte ze ter plaatse de boardingpassen uit en konden we alsnog aan boord. Echter ze had ons twee stoelen in rij 15 en in rij 33 gegeven, leuk 18 rijen uit elkaar zitten. Een aardige dame en haar reisgenoot van rij 16 wilde gelukkig met ons ruilen en konden we alsnog bij elkaar zitten. Ook dit vliegtuig vertrekt iets laten en we landen om 11.30 uur op Schiphol, we haasten ons naar bagageband 14 en staan, je raad het bijna al, tevergeefs op onze bagage te wachten. We laten rapport opmaken van onze 6(!) vermiste koffers/tassen. Volgens de beambte komen ze waarschijnlijk vandaag alsnog aan en worden ze, wellicht de volgende dag, thuis bezorgd. Elke voordeel heeft zijn nadeel; we hoeven nu niet te slepen met de bagage, maar leuk is anders..

Omdat we honger hebben eten we wat en vervolgen onze weg naar de shuttlebus die ons naar het Ibis hotel zal brengen, hier staat onze auto geparkeerd, en omdat alles toch al tegen zit op de terug reis zien we de bus voor onze neus wegrijden. We besluiten om dan maar een taxi te nemen, tot overmaat van ramp “neemt hij de verkeerde afslag” wat ik betwijfel omdat hij wellicht meer wilde verdienen op het kleine ritje. Omdat alles mis lijkt te lopen vragen we ons lacherig af of de auto er straks nog wel staat, gelukkig is dat wel het geval en we rijden zonder pech onderweg in een uurtje naar huis…….

Nawoord

Ondanks de vervelende ervaringen met Alitalia en het verloop van de laatste twee dagen hebben we toch een hele fijne vakantie gehad. Het reizen met de kinderen is goed gegaan en de meisjes hebben zich tijdens de lange uren netjes gedragen. Het beste hotel qua kwaliteit prijs was zonder meer het Radisson in Trevose, we hadden hier een zeer goede deal voor $50, per nacht via Priceline. America’s best Inn in Baltimore komt het “slechste” uit de vanwege de ligging. We hebben meer dan 1000 foto’s gemaakt en dit is na schifting van de verwijderde exemplaren. 9 staten hebben we doorkruist; New York, New Jersey, Pennsylvania, Connecticut, Massachutes, Maryland, Delaware, Virginia, Rhode Island & ook nog Washington DC en de provincie Ontario in Canada. 3110 kilometers gereden inclusief van en naar schiphol. Echter volgens het autoverhuur bedrijf 3252, dus ik ben ergens 140 kilometer “kwijt”. We hebben voor totaal voor $280,- getankt voor een gemiddelde voor 2,97 per gallon. Dat is dus 0,09 dollarcent per kilometer in de USA. Financieel gezien hebben we het ook niet slecht gedaan, ongeveer 163 Euro per dag voor 4 personen, dat is alles inclusief (eten, overnachtingen, tanken, souvenirs), echter zonder de tickets en autohuur. Onze bagage hebben 2 dagen later thuis bezorgd gekregen. Een klachtenbrief & een claim is onderweg naar Alitalia en we zijn redelijk snel over de Jetlag heen, alleen onze jongste dochter wilde de eerste dag om half elf nog niet uit bed. We hopen dat je het leuk vond onze belevenissen te lezen en er wellicht wat info voor je eigen reis uit hebt kunnen halen.

Update: Na drie brieven en een boos telefoontje is Alitalia eindelijk over de brug gekomen. In eerste instantie hadden ze maar een klein deel vergoed, terwijl ik meer noodzakelijke kosten had gemaakt. Ze gaven aan dat ik bij mijn reisverzekering moest zijn, deze keert echter al de eerste levensbehoefte uit ( tandpasta, shampoo, ondergoed. etc). Het overige deel wilde Alitalia niet uitkeren, terwijl ze dat wel hadden toegezegd.

Tot gauw, Wop, Esther, Shannon & Ashley

Notitie 31 maart 2008: Ik heb de commentaren overgenomen van een oud gastenboek, vandaar de datums allen gelijk zijn. Ik wilde ze echter wel graag bewaren. Wees zo vrij om te reageren op dit reisverhaal!