Here we go again! Yep, we gaan naar Amerika. What else? . Wij zullen deze keer wederom naar Florida afreizen. En wij zijn Wop, Esther, Shannon & Ashley. 2x maal 45 een keer 17 en 12. Uiteraard beginnen de voorbereidingen al maanden van te voren. Wij zijn enorme Amerika verslaafden, dus willen het maximale uit onze vakantie halen, maar wel in de juiste proportie. Dus geen reis ala Japanners!

Wij hebben een afspraak met Mickey Mouse en zijn vriendjes, krijgen bezoek van Richard & Jacqueline, pakken op 21 augustus een bijna totale (90%) zonsverduistering mee en gaan op zeker een of meerdere ma(a)len eten bij Outback Steakhouse. Wij hebben een 14dagen Ultimate ticket voor alle Disneyparken en daar bij hoort ook een Fastpass, waarmee je sneller in attracties kan. Wil het feit dat wij die dertig dagen van te voren al kunnen plannen. Bijna dagelijks loggen we in om de meest populaire attracties alvast te reserveren.

Het schema is uiteraard al klaar, wij zouden er een rustige vakantie van maken, maar toch wil je plannen en dingen gaan zien. Conclusie, dagen tekort!

Donderdag

De voorbereidingen kunnen nu echt worden afgerond. Vanmiddag afscheid genomen van mijn lieve collega’s Diana, Rianne & Karijn. (Laten we het er maar op houden dat deze drie dames graag genoemd wilde worden in het reisverhaal. 🙂 ) Maar goed, de belangrijkste dingen staan klaar en ingepakt. Nog even flink lopen shoppen bij de Appie voor de achterblijvende huisdieren, zodat deze niet zonder levensmiddelen komen te staan de aankomende weken. Mijn (Wop) zuster Heidy neemt de honneurs waar en houdt een oogje in het zeil. Gelukkig houdt onze altijd behulpzame buurman haar weer een beetje in de gaten 😉 

Dankzij Remco, die lid is van de besloten Facebookgroep Amerika voor iedereen, ben ik al in het bezit van een zogenaamde Transponder. Deze plak je achter je autoruit en registreert alle tolpoortjes waar we langs rijden en het is ook nog eens goedkoper. De aankomende dagen gaan wij de puntjes op de welbekende I zetten en hopen dat jullie meelezers (Dank daarvoor!) een beetje mee kunnen genieten!

Vrijdag

Terwijl Esther om half zeven op station Zuid staat om in de trein te stappen voor haar laatste werkdag, slaap ik uit op mijn vrije dag. Althans dat was de bedoeling. Iets met een biologische klok zorgt ervoor dat ik voor zeven uur klaar wakker ben. Na een beetje te hebben gesuft en gezapt langs een paar onduidelijke kanalen op tv, stap ik er toch maar uit.  Koffie, broodje en verder met de laatste voorbereidingen.  De kids worden ook nog even aan het werk gezet, want er gaat even een grondige gezamenlijke schoonmaak-lap door het huis. Terugkomen in een “vies” huis staat namelijk niet op het verlanglijstje. Terwijl wij bezig zijn laden we de laatste apparaten even flink op. Hierna worden de laatste items aan de koffer toegevoegd en staat eigenlijk alles al klaar. Met andere worden: als we morgen zouden moeten vertrekken, zou dat geen probleem zijn. Morgen enkel nog even op verjaarsvisite bij zus Heidy, haar de laatste instructies geven en daar direct de hond achterlaten… Dan moet het goed komen!  Wij hebben er zin an! 

Zaterdag

Pre-vakantie-stress, het woord kon ik nog niet, maar zo noemt mijn oudste dochter het. Vaders en moeders die druk bezig zijn de laatste spullen bij elkaar te rapen en “ruzieën” over de cijfercode van het slotje. Ik probeer online in te checken bij American Airlines, het lukt niet. Niet via de App (waar ik eerst drie keer dezelfde gegevens ingevoerd had om er achter te komen dat het niet werkt) en niet via de website. Nou, dan morgen maar aan de balie op Schiphol. Ik zie dat de stoelen al zijn toegewezen, dus zitten kunnen wij in ieder geval. 

Zondag

De wekker op half zes. Iedereen stapt vrolijk en volijk een vol goede moed het bed uit. Alles gecheckt in huis, stekkers er uit ramen en deuren op slot en gaan. In ongeveer een uur rijden we naar Aalsmeer, om de auto te parkeren bij Automotel. (€79,- voor 19 dagen) Ik vind al snel een plekje niet al te ver weg van het ophaal punt. Als enige in een grote shuttle bus rijden wij in een kwartiertje naar de vertrekhal. 

Snel vinden wij de incheckbalie van American Airlines. In tegenstelling tot het proberen online in te checken van gisteren, gaat het inchecken vandaag zonder problemen. Twee koffers gaan de bagageband op, waarvan wij zeker weten dat dit er op de terugweg minimaal drie zijn.  Bij de security is een wachttijd van 5 tot 10 minuten. Het gaat soepeltjes. Ook bij de check van de Marechaussee hoeven wij niet al te lang te wachten. 

Wij doen nog even een sanitaire stop, eten even op zijn Amerikaans een Breakfast MacMuffin bij de Mac om toch een klein bodempje in de maag te creëren. Hierna begeven wij ons naar gate D10 en kunnen rustig aan wandelen, want het blijkt dat de vertrek tijd van ons vliegtuig met 20 minuten is uitgesteld…..

Uiteindelijk gaan wij rond half twaalf de lucht in. Naast mij zit een zit een aardige Duitse man, die in zijn beste Engels een praatje met mij maakt. De stoel naast ons is leeg, dit geeft ons extra opslag ruimte en geen ellebogen-ruzies op. De Duitser vertelt dat hij eigenlijk gisteren had moeten vliegen. “Ik ben in Nederland in Venlo op de trein gestapt, echter ik viel in slaap. Wegens werkzaamheden aan het spoor reed de trein niet verder en keerde terug naar Venlo, ik wist dat niet. Twee uur later werd ik wakker in, ja, Venlo…“. Behalve dat ik dit van binnen best grappig vind, vraag ik belangstellend hoe hij het heeft opgelost: “Ik heb een taxi genomen. Kostte mij €150,-. Uiteindelijk was ik vijf minuten te laat voor het boarden. Ik mocht niet meer mee, dus de nacht doorgebracht in een hotel nabij Schiphol.” Een dag vakantie minder dus voor deze onfortuinlijke man.

Rode Nikes

Deze man heeft nog iets bijzonders, nou niet echt, ja eigenlijk toch wel..Hij heeft rode Nikes aan. Dat is toch niet bijzonder hoor ik je denken? Mijn zelfbenoemd lievelingsnichtje Rebecca denk daar anders over. Elke keer dat wij naar de States gaan zeurt ze de oren van ons hoofd om rode Nikes. Maat 38. Ik heb haar al eens een foto gestuurd vanuit een Nike-store met heel veel rode Nikes op een rij. En nu zit notabene een Duitser, die gisteren had moeten vliegen, naast mij met rode Nikes aan zijn voeten. Het is een teken denk ik. Zouden wij dan eindelijk die rode Nikes voor haar mee moeten nemen om van deze ‘vloek’ af te zijn?

Als wij geland zijn in Philadelphia is er werkelijk waar geen rij bij de immigratie. Wij mogen zelf een rij uitkiezen. Nou die die forse kale meneer maar, die ziet er wel gezellig uit. Ik ben als eerste aan de beurt en in de haast (ik wilde eigenlijk meneer zeggen, maar dat snappen ze niet in het Engels) geef ik als antwoord op de vraag of verboden spullen mee heb: No Ma’am…  “Excuse me?” zegt hij terwijl hij logischer wijs ietwat geïrriteerd mijn kant op kijkt. Oeps, Sorry Sir!, zeg ik er gauw achteraan.  ” Ma’am put your left four vingers on the scanner”, zegt hij. Tja, die kon ik verwachten natuurlijk. De rest van het reisgezelschap kon minder gegeneerd langs de beambte en voegt zich als snel bij de bagageband. Koffers van de band, langs de douane en weer op de band op reis naar onze eindbestemming. 

Orlando

Om even over zes uur plaatselijke tijd landen we in de staat Florida. Het duurt even voordat we het vliegtuig uit zijn. Bij de bagageband moeten we ook even wachten op onze koffers. Het staat in schril contrast tot het wachten bij de balie van Budget Autoverhuur. Tergend langzaam gaat de rij voetje voer voetje vooruit en soms helemaal niet. Het lijkt er op dat sommige klanten wel een half uur bij de balie staan en met twee en soms drie medewerkers gaat het dus inderdaad niet erg snel. Als ik eindelijk aan de beurt ben vraagt de dame achter de balie:” What kind of insurance would you like?” Welke verzekering ik wil? Ik maak haar met vier woorden duidelijk dat wij alles al van te voren hebben geregeld. “Would you like navigation? About our gas-options?” Even snel is het haar duidelijk dat aan ons reisgezelschap geen extra dollars vallen te verdienen. Met nog geen vijf minuten heb ik het contract in handen. 

Als wij de ruime rode Subaru oppikken rijden we in een half uurtje naar ons hotel voor de eerste nacht. Koffers dumpen en even opfrissen. Aan de overkant van de straat is namelijk een Outback Steakhouse, een van onze favoriete eetgelegenheden, Richard & Jaqueline, die al een week in Florida zijn, zitten buiten op ons te wachten. Gezamenlijk genieten wij van deze welverdiende maaltijd na een lange reisdag,. Tegen 11 uur gooien we de deur van de hotelkamer open. De kids liggen al  snel plat en niet veel later hoor ik ook niets meer aan rechterkant. Esther is de reis aan de binnenkant van haar ogen aan het bekijken…..

Maandag

Rond een uur of twee ’s nachts even wakker, sanitaire stop en terug naar bed. Dit vol wetende houden tot bijna half zes. Dan is iedereen eigenlijk wel klaar met slapen. Vanwege het tijdsverschil is dit geen verassing. We starten rustig op en zorgen dat we rond zeven uur aan het ontbijt zitten. Als u het leuk vindt mag u ons feliciteren vandaag,. Het is namelijk onze 21ste trouwdag! Reacties hoe het in godsnaam mogelijk is dat Esther is zo lang vol houdt etc. kennen wij na 21 jaar huwelijk wel. Een leuke felicitatie wordt veel meer gewaardeerd 🙂 

Na het ontbijt rijden even naar Celebration, het bekende Disney stadje waar wij al vaker zijn geweest. Bij de Starbucks bestellen wij een aantal koffie-achtige lekkernijen, en nuttigen deze heerlijk aan de rand van het water in de zon.

Na een half uurtje rijden we terug naar de 192 een belangrijke verkeersader in Orlando. We bezoeken even een giftshop. Zeg,maar een winkel voor ze “made in China” producten voor teveel geld aan je willen verkopen. Toch kopen wij er iets: Een bandana om te dragen in het zwembad, anders verbrand ik mijn kale knijter in de zon, en een opblaas-basket voor in het zwembad. 

Magic Bands

Eenmaal in de auto rijden we naar de Lake Buena Vista outlets. Wij zijn op zoek naar Magic Bands. (die kan je in plaats van kaartjes gebruiken in de Disneyparken) Helaas vinden wij ze hier niet. Shannon, dochterlief, wil nog even naar de Levi-store, zij slaagt daar voor een veel te grote spijkerjas. “Nou, dat vind ik gewoon leuk”  Ok, het zal wel… Wij verplaatsen ons naar de Florida Mall, want bij de Disneystore zullen ze deze wel hebben. Niets is minder waar. Toch kopen wij iets; Zes cupcakes bij Carlo’s bakery, die peuzelen wij later op ter ere van onze trouwdag. 

We bellen met Richard, die aankomende week bij ons vakantie verblijf in Inverness logeert, hij weet dat de Outlets aan international Drive wel nog een stapel Magicbands heeft. Eigenlijk hebben wij helemaal geen zin meer om nog een winkel te bezoeken, maar omdat wij morgen naar Animal Kingdom gaan, willen wij deze toch wel graag hebben. In iets meer dan een kwartier rijden wij naar de outlet. Het duurt even voordat wij een parkeerplaats vinden. Hey daar komen ook Ricard en Jacqueline aangereden!  Niet zo verwonderlijk, want wij hadden hier afgesproken. Zij hebben redelijk snel een parkeerplek te pakken. Ik hoef niet meer uit te leggen dat het erg druk is in de winkels. Terwijl de volwassen dames even de tijd vullen bij de Victoria secret outlet, lopen Richard en ik met de minder volwassen dames ven naar de Disney winkel aldaar.

Verhip! Daar liggen nog tientallen Magic bands, alleen in de kleur paars. Deze zijn slechts $4,- per stuk , terwijl ze in de parken beginnen bij $15,- We pakken er vier en personaliseren ze met een Disneyfiguurtje. Hup, klaar er mee, Snel naar de auto, tenminste dat zou je denken. We moesten eerst nog even langs de kassa bij de Victoria secret. 

Inverness

De komende twee weken verblijven wij op het golfresort van van der Valk in Inverness. Onze gasten, blijven even een ruim een week bij ons. Voordat wij de sleutel ophalen, raken we wat dollars kwijt bij de plaatselijke Walmart. Een mens moet toch eten. Met een grote kar vol proviand, reken we af en laden de auto vol. Binnen 15 minuten rijden we het park op en settelen wij ons al gauw bij onze “vertrouwde” woning. Hier zaten wij namelijk twee jaar geleden ook. De avond brengen we door met een gezellige BBQ en een poolparty. De tijd tikt rustig weg en het vakantie gevoel valt ons ten deel. Yep, we zijn ‘Thuis’ !

Dinsdag

Het vroeg wakker zijn i.v.m. de de jetlag valt mee.  Rond een uur of zeven. Ik duik de keuken in voor een uitgebreid ontbijt: eiren, spek, bonen, toast, de hele reutemeteut. Tegelijkertijd leg ik uit aan de aanwezig personen dat dit geen dagelijks ritueel is. “Jammer!” klonk het vanuit verschillende hoeken. Na een heerlijk relaxt ontbijt maken wij ons klaar voor een dagje Disney’s Animal Kingdom, Richard & Jacqueline (Onze gasten, weet je nog), kiezen voor een dag Universal. 

Tegen half twaalf arriveren wij bij de poort van Disney’s Animal Kingdom. Ik zwaai met mijn creditcard op de parkeerkosten a $20,- te betalen. ” This one is on me!”  zegt de goedlachse dame in het kassa-hokje. Gratis parkeren dus! Zonder tegenstribbelen parkeren wij bij het vak Peacocock six  op zo’n vijf minuten lopen van de hoofdingang. Onze magicbaands werken perfect. Het is druk in het park, erg druk. Des ondanks kunnen wij bijna alles doen wat wij wilden doen. De magicband in combinatie met de Fastpass+ werkt super. “Dat is nog eens een handig ding!” roept Ashley, als we binnen vijf minuten in de attractie zitten. 

Ze gaat vreemd!?

Esther maakt avances met een Amerikaanse dude met grote oren in een safari-pak. Terwijl zij dat doet pak ik zijn vriendin even stevig vast. Dit echtpaar zijn niet zo honkvast, want niet veel later staan ze al weer met anderen te knuffelen. Afijn, back to life.  We willen graag de attractie “Avatar flight of passage” doen, deze schijnt erg indrukwekkend te zijn. Wij zijn niet de enige die er zo over denken. Er is een wachtrij van twee tot drie uur!  Hmm,  dit is toch even te veel van het goede. Wij besloten ergens anders de komende periode bij de opening van het park vooraan te gaan staan, de zogenaamde “Rope Drop” om dan als eerste naar de immens populaire attractie te gaan. Wordt vervolgd,… 

Rivers of light

Als er iets is wat je niet mag missen in Animal Kingdom is het de avondafsluiting ” Rivers of light”, Prachtig! Ga dit dus zien! Muziek, bootjes, waterfonteinen, lasers, alles tegelijk. Na deze unieke presentatie lopen we richting de uitgang. Het is is inmiddels als bijna tien uur. De auto staat nog keurig te wachten op Peacock six en in 90 minuten rijden wij terug naar ons vakantiehuis in Inverness. 

Universal

Kent u dat verhaal van die twee die naar Universal zouden gaan? Nou, die gingen niet! Bij thuiskomt bleek dat onze gasten het in de ochtend “te” rustig aan hadden gedaan, zodat de effectieve tijd in het pretpark aanzienlijk verkort werd. Afijn, morgen gaan ze in de herkansing.

Woensdag

We zitten alweer op dag vier van onze vakantie in Florida.  Om half acht staan wij op en ook Richard & Jacqueline sluiten zich bij ons aan. Het ontbijt is dit keer niet ‘Home Made’, maar deze nuttigen wij bij Joe’s Family restaurant. Voor ongeveer $9,- per persoon hebben wij genoeg voedsel in ons buikje om de komende uren vooruit te kunnen. Omdat zij nu wel vroeg zijn, rijden de Universal-gangers nu wel richting Orlando voor een bezoekje aan Harry Potter. Onze familie doet vandaag rustig aan. Vermaken ons enige tijd bij het zwembad en ik neem uitgebreid de tijd om het reisverslag en de foto’s even te verwerken. We zien wel wat de dag ons nog meer gaat brengen. 

Walmart

Tegen een uur of een hebben wij besloten dat wij vandaag niet zo heel veel gaan doen. Het wordt een ritje naar de Walmart. Lecanto is de naam van de plaats waar deze vrij nieuwe Walmart staat. Aangezien wij vandaag thuisblijven wordt er ook proviand voor de BBQ ingeslagen. Nadat wij een uur in deze grote supermarkt hebben rondgelopen wordt het tijd om af te rekenen. Dit doen de dames, en voor Shannon met haar “Albert Heijn Bliep ervaring”, bij de zelf scan. Helaas voor ons loopt het idiote apparaat tot twee keer toe vast en moet er een medewerker bijkomen. 

Op de parkeerplaats wordt ik aangesproken door een oudere man: “Brooklyn!” roept hij. Ik kijk wat verbaasd op. “Yeah, Brooklyn. On your shirt” en voordat ik naar mijn shirt kon kijken wist ik al dat hij altijd zijn auto bij de brandweer parkeerde, omdat gewone parkeerplaatsen te klein waren.  Hij is 72, en in mijn optiek verlegen om een praatje als hij vervolg: ” You ever heard of Marvin Gaye? I made music with him!’ Ok, zeg ik. Nice… en voordat wij diepgaande gesprekken konden hebben over muziek, was hij alweer aan het vertellen dat hij bij de marine had gezet. Oh en toen hij eenmaal wist dat wij uit Nederland kwamen: ” Oh I lived there for five years. Where’s the navy based?” Nou,. dat is in Den Helder zei ik, my home town. “Yeah , that place!” Yeah, right dacht ik….  

De beste man was goed in vertellen en liet ook terloops nog even zijn fluit zien.  Fluit? Hij had twee fluiten van bamboe in de auto liggen en liet even zijn kunsten horen. Tegelijkertijd dacht ik, ok nu wordt het echt tijd om in de auto te stappen. Toen wij hem uiteindelijk hadden afgewimpeld (sorry meneer), seinde hij nog even dat ik mijn autoraampje naar beneden moest doen. “Sir, you make my day a little bit better today, thank you for that!”  Your Welcome, sir.. riep ik hem na terwijl ik langzaam en glimlachend uit het parkeervak reed. 

BBQ

De rest van de dag brengen wij daar aan de rand van het zwembad. De BBQ gaat aan en er wordt ook daadwerkelijk gezwommen, Rond half tien beginnen de kids een beetje in te storten. “Pap, zal ik iets stoms zeggen. Ik ben moe”, zegt Shannon. Niet veel later kruipt ze haar bed in. Ook Ashley komt in haar slaapkleding gedag zeggen. De twee oudste genieten nog even van het heerlijk vakantie gevoel met een geur-kaarsje op tafel (Peaceful Waters), een lekker muziekje en een daarbij behorend drankje. Morgen naar Magic Kindom, Disneyworld! 

Donderdag

Rond 06:15 uur wakker. Ik besluit om even mijn aflevering van Breaking bad af te kijken en Esther springt nog voor zeven uur het bed uit. Na weer een interessante aflevering van deze serie op Netflix, besluit ik om even lekker een frisse ochtendduik te nemen in het zwembad. Niet veel later heb ik gezelschap van Ashley,..  Esther houdt zich bezig met het ontbijt en langzaam is er teken van leven van onze nachtbrakers die gisteren een dag Universal hebben beleefd. Na het ontbijt, hup de auto in en op zoek naar Mickey en zijn vriendjes! 

Disney

Tom Tom brengt ons naar de personeelsingang, Niet handig, Uiteindelijk komen wij wel op de plaats van bestemming, maar hierdoor kwam wel onze eerste fastpass+ reservering in het geding, Eenmaal Ter plaatste zien wij dat Splash Mountain tijdelijk niet beschikbaar is, hierdoor mogen wij de de hele dag door deze Fastpass verzilveren. Niet veel later kunnen wij er toch gebruik van maken. Met hier een daar een paar spatjes water hebben wij officieel onze Disney dag ingeluid! 

Rond twee uur hebben wij een reservering bij het “Be our Guest” restaurant van Belle en het Beest. Ook Richard & Jacqueline sluiten aan. Dit restaurant moet wel heel speciaal zijn, want wij moesten hier zes maanden van te voren al voor reserveren. Nou ik zal er kort en duidelijk over zijn: Mooi locatie, maar veel te duur en geen idee waarom deze zo immens populair is. Wij worden nog net niet weggekeken als ze de zalen gaan klaar maken voor het diner. Ook waren ze alles al aan het schoonmaken, terwijl nog aan het eten waren. Nee niet kwam niet erg gastvrij over, jammer. 

Ons reisgezelschap gaat weer hun eigen weg, als wij aansluiten bij de Hauntend Mansion , het spookhuis van Disney. Vlak voordat wij onze Fastpass willen activeren komt het met bakken uit de hemel. Wat kan er ook veel water naar beneden vallen hier in Florida en vooral heel veel tegelijk. Het voordeel is dat binnen korte te tijd de zon weer kan stralen als voor de plensbui. En dat is ook precies wat er is gebeurd als wij uit het spookhuis komen, opdrogen dus! 

Sneeuwwitje

Wij doen een aantal attracties en eigenlijk vallen de wachttijden best mee. Hooguit 20 minuten, voor de populaire attracties hebben wij namelijk een Fastpass geboekt. Erg handig. Wij hebben aan het begin van de avond ook nog een afspraak met sneeuwwitje, of beter gezegd, met haar zeven dwergen, The seven dwars mine train is de volgende attractie waar wij instappen. En wat een leuke achtbaan is dit zeg! Alle vier hebben wij er lol in en willen eigenlijk nog een keer. Helaas is de rij zonder Fastpass iets te lang om nogmaals in de rij aan te sluiten. De achtbaan bestaat uit een ‘schommelbakjes” die meebewegen de bochten door, waardoor je minder hard “door elkaar geschud” wordt. Dit maakt de achtbaan ervaring nog leuker. De rit neemt je mee lans de mijn van de zeven dwergen en ja hoor aan het einde is de dame waar het allemaal om draait ook present: Sneeuwwitje. 

Vuurwerk

Om negen uur is de nieuwe vuurwerk show van Disney “Happily Ever After”, ook sluit ons reisgezelschap zich weer aan. Stipt op tijd begint de show voor duizenden mensen. Wow! Wat is dit gaaf gedaan zeg. gigantisch mooi vuurwerk en een speciale projectie op het kasteel. Echt bijzonder. De show duurt ongeveer een kwartier. Heel tof! 

Uiteraard proberen velen na de vuurwerkshow zich snel te begeven naar de monorail om snel naar de parkeerplaats te kunnen vertrekken. Zoals wij gewend zijn bij Disney voorloopt dt best snel en soepeltjes. Terloops vertelt Richard nog even dat hij met de huurauto terug moet naar Alamo. Zijn auto maakt sinds vanmiddag rare geluiden en sindsdien is ook de airco ermee gestopt. Hun zijn iets later thuis dus. Als wij in de wachtrij voor de tram naar de parkeerplaats staan hoor ik Esther opeens zeggen” Euh, mag ik wat vragen? Komen jullie uit Den Helder?” Blijkt dat direct naast ons een gezin uit onze woonplaats staat. Onze dochters hebben beiden bij de handbal vereniging ‘DSO’  gespeeld. Grappig! Om maar even in Disney termen te blijven: ” It’s a small world after all!” 

Vrijdag

Om half acht ongeveer wakker, althans de twee oudsten, de kids liggen nog op een oor. Evenals Richard & Jacqueline, we hebben begrepen dat het gelukt is om de auto om te ruilen, Wij hebben ze alleen niet meer horen thuiskomen. Vandaag even rustig opstarten en andermaal een Disneydag-je. 

Omstreeks half een arriveren wij, met zijn zessen, bij het zwempar Typhoo Lagoon. Dit Disneypark staat onder meer bekend om zijn “Mega Wave”, een golf van zo’n twee meter hoog. In een cyclus van enkele minuten worden alle badgasten meegesleurd door deze mega golf. Gelet op het enthousiasme, waarmee deze golf wordt ontvangen, gebeurd dit geheel vrijwillig. Na enkele glijbanen en enkele uurtjes houden wij het voor gezien. Afdrogen, aankleden en gaan.

Disney Springs

Parkeren doen wij in de Orange Garage, om de hoek. Op loopafstand dus. Wij hebben zo’n drie uur “vrij” te besteden. Tussen alle toeristen en dagjesmensen proberen wij ook wat winkeltjes te bezoeken. Disney Springs is aanzienlijk veranderd sinds enkele jaren geleden. Er is een complete winkelstraat bijgekomen. Ja, je kan hier je geld wel kwijt! 

Onze familie wordt door Richard & Jacqueline getrakteerd om een etentje bij The House of Blues. Heerlijk eten! Het smaakt natuurlijk extra lekker omdat onze creditcard in de zak kan blijven zitten. Om negen uur nemen wij plaatst in het Cirque du Soleil voor de show  La Nouba. Bovenverwachting is de voorstelling die wij te zien krijgen! Echt heel tof! De show is nog t/m 31 december van dit jaar, als je de kans hebt zeker gaan zien! 

Zaterdag

En zo zit er al weer bijna een week op van onze vakantie in Florida.  Vandaag ontwaken wij ergens tussen acht en half negen. De meeste van ons nemen een heerlijke verfrissende duik in het zwembad. Na een bakje zelf gezette Starbucks koffie, vertrekken wij vandaag met ze allen naar  Clearwater Beach. Even een (half) dagje naar het strand en sluiten deze vanavond af met een baseball wedstrijd tussen de Tampa Bay Rays en de Seattle Mariniers. 

Toch is het zo’n twee uurtjes rijden naar Clearwater Beach. Maar met een lekker muziekje op de radio, overal palmbomen en wetende dat het buiten de auto ruim 30 graden is, vliegen deze voorbij. Onderweg nog even tanken voor $2,10 per gallon. Er gaat $30 in de tank (€25,50), tank vol voor een bedrag waar wij Hollanders erg blij van worden. Eenmaal ter plaatste blijkt dat wij niet de enige zijn. We vinden een parkeerplek a $6,- per uur. Aangezien wij geen echte stranddieren zijn, maar toch altijd wel even pootje baden willen in de Golf van Mexico, nemen we deze kosten voor lief. 

Na een half uurtje, zwemmen, pootje baden en zand tussen de billen vandaan halen, lopen we pardoes met een heerlijk bakje ijs van Kilwins in onze handen. Ook worden er nog wat dollars achtergelaten bij de Ron Jon Surf Shop, ik liep zowat op straat terwijl ik slippers aan had, dus het werd hoogtijd voor nieuwe stappers. 

Rays

Als de avond aanvangt worden wij verwacht bij Tropicana field, het stadion van de baseballclub Tampa Bay Rays. Deze honkballers doen het de laatste tijd niet zo heel best, dus wij gaan kijken of er wat positieve energie achtergelaten kan worden. Alvorens het stadion in te gaan eten we wat bij de Taco Bell en treffen daar een ontevreden klant die staat te ruziën met een jongedame achter de balie. Deze maneer spreekt zijn ongenoegen uit (en dat doet hij niet echt vriendelijk), omdat hetgeen wat hij heeft besteld helemaal niet op het plaatje lijkt. Ja duh! Sinds wanneer ziet je bestelling er exact hetzelfde uit? De Rays verliezen helaas met 7-6. Gelukkig zien wij wel een paar homeruns. De terugweg naar huis gaat vlotjes en wij sluiten af met een drankje en een hapje aan de rand van het zwembad. Oh, en en er wandelt terloops ook nog even een hele grote spin voorbij! Welterusten! 

Zondag

Aanvankelijk wilde wij vandaag voorde Rope Drop  gaan bij Animal Kingdom (Als eerste bij het park) om de attractie van Avatar te gaan doen. Dat is echter niet gelukt. Om acht uur wakker, dus aankomende week een herkansing. De kids maken gebruik van de ontstane situatie en liggen al voordat ze plons kunnen zeggen in het zwembad. Hierna staat er weer een dagje met Disney invloeden op het programma. Wij gaan wat tijd doorbrengen in Epcot.

Epcot is een van de kleinere Disneyparken. Beroemd om zijn Worldshowcase, allemaal paviljoen om een meer met verschillende landen-thema’s. Overal kan je eten en drinken met lokale gerechten uit dat specifieke land. Wij eten een braadworst bij Duitsland 😉  Hierna volgen enkele attracties, waaronder het nieuwe Soarin’, heel gaaf gemaakt. Absoluut niet overslaan als je een dagje Epcot doet!

Manny’s Chophouse

Aan het eind van de middag wordt de auto gestart om naar Manny’s Chophouse te gaan in Hainescity. Ik heb van te voren gebeld om alvast een plekje op de wachtlijst te krijgen, het is immers een populair restaurant. Richard en Jaqueline sluiten zich bij ons aan en in de ruim twee uur die wij aan tafel zitten hebben we genoeg te eten en vooral erg lekker. Brandon, onze serveerder, heeft de avond van zijn leven als ik (Wop) een paar trucks uithaal met een twintig dollar biljet. Het zorgt er voor dat hij ons regelmatig voorziet van nieuwe drankjes. Leuk restaurant, bijzonder ingericht en een aanrader. 

Oldtown 

Richard wilde nog even bij Oldtown gaan kijken, ondanks dat wij er al een aantal maal geweest zijn, gaan wij ook mee. Het is er erg rustig op zondagavond. De winkeltjes worden hier en daar afgestruind en Shannon en Ashley kopen wat souvenirs voor mee naar huis. Oldtown is leuk als je er nog nooit bent geweest, om even een uurtje of twee rond te wandelen. Ondanks dat wij hadden voorgenomen om vanavond op tijd thuis te zijn is het weer niet gelukt, het bezoekje aan Oldtown zorgt er voor dat de klok wederom middernacht aan getikt heeft als wij de lakens over ons heentrekken. 

Maandag

Vandaag is Eclips dag! Omdat het gisteren laat was doen wij rustig aan vanochtend. Sterker nog, het is rustdag! Ook lekker. Ontbijten doen wij met eieren en spek, heerlijk!  Vandaag is het zwembad en de Eclips de rode draad. Eclipsbrilletjes hebben wij (nog) nergens kunnen scoren. Zo direct nog even naar de plaatselijke Walmart voor een laatste poging en anders maar een geïmproviseerde kijkdoos in elkaar flansen. 

Eclips

Nergens meer te krijgen dus, ook geen lasbrillen of iets wat er op lijkt.  Dan maar geïmproviseerd indirect kijken. Rond 13:00 uur begint hier de gedeeltelijke zonsverduistering, om 14:48 is hij 89% en maximaal. Terwijl wij naar de live beelden van de NASA kijken zien we vanuit verschillende Amerikaanse plekken prachtige beelden. Helaas, bij ons is het toch erg lastig om er, zonder speciale bril, iets van mee te krijgen. Vluchtig zien wij wel een grote hap uit de zon, maar donker wordt het niet. De zon laat zich nog teveel zien om het als spectaculair te ervaren. Met de compact camera krijg ik onderstaande wazige foto op het beeld. Ach, heeft wel wat 🙂

 

Relax

De rest van de dag brengen wij relaxed door aan de rand van het zwembad: boekje, muziekje, hazenslaapje, lekker chillen dus. Ons avondmaal nuttigen wij bij Outback Steakhouse, vandaag een gratis Blooming onion vanwege de Eclips, daar maken wij natuurlijk graag gebruik van! Na de avondmaaltijd rijden wij nog even langs de Publix Supermarkt om voor morgenochtend wat proviand te halen. We willen immers vroeg op. Als eerste naar Animal Kingdom om dan toch de attractie Avatar flight of passage te gaan doen.

Dinsdag

Om zes uur gaat de wekker. Ja, ik weet het, het slaat nergens op, maar toch…   Het is zeven uur als de auto wordt gestart om af te reizen naar Animal Kingdom. Zoals gezegd, hebben wij vanochtend een missie: Avatar flight of passage! Aangekomen op de parkeerplaats, blijkt dat wij niet de enige zijn met deze missie. Het is nu al een gekkenhuis! Het park gaat om negen uur open, maar het verbaasd ons dat er al mensen binnen lopen. Ook Disney hotel gasten hadden vandaag geen voorrang. Er stond al een lange rij bij de attractie. 

Een medewerker van het park wist ons te vertellen dat ze mensen al eerder toelaten om de drukte te verspreiden. Bezoekers mogen vanaf half negen oplopen tot de ingang van de attractie. Kwart voor gaat de wachtrij open. Vandaar dat er al vroeg een lange wachtrij gevormd is. Afijn, de wacht rij liep al gauw op tot 180 minuten (!), gelukkig waren wij er met zo’n 90 minuten doorheen. Nu begrijpen wij waarom deze attractie zo immens populair is. Wat gaaf zeg! Zo maken ze ze niet bij de Efteling 😉 Het was het vroeg opstaan en wachten maar dan waard! 

Hollywood Studios

Na onze ochtendmissie begeven wij ons naar Disney’s Hollywood Studios, hier verblijven wij de rest van de dag. Dit park wordt flink onderhanden genomen. Er komt een nieuw Toystoryland, waarvan de attractie Toystorymania al klaar is. Leuk om te doen trouwens! Ook komt er een uitgebreide Starwars attractie, maar zo te zien is die voorlopig nog niet klaar. Wij vermaken ons prima! Esther stapt nog even in de lift van de Tower of Terror. Brrrrrr. In de avond hebben wij een reservering bij het 50’s prime time cafe, geheel in jaren 50 stijl met ‘brutale’ serveersters. Ons gezelschap krijgt Sabrina toegewezen. “NO elbows on the table and eat your veggies!”. Wij zijn gewaarschuwd! Afijn, Sabrina is getraind en het vermaken van de restaurantgasten, maar krijgt het toch er lastig als er ad-rem op haar grapjes gereageerd wordt. Het is een leuke ervaring en het eten was ook nog eens erg lekker. Helemaal niets mis mee als je dit als pretpark-voedsel bestempeld. Heerlijke Meatloaf & graadma’s potroast (draadjesvlees), ja het was echt goed binnen te houden. 

Richard & Jacqueline, die al de hele dag bij ons waren, gaan alvast richting de auto. Zij vliegen morgen weer naar huis, dus willen alvast de spullen klaarzetten. De overgebleven vier genieten ter afsluiting van de show Fantasmic! Yup, entertainen kunnen die Amerikanen wel. Na afloop van de show verlaten duizenden mensen te gelijk het park. En hoe ze het doen, doen ze het: Binnen 20 minuten zitten wij op de snelweg. En dat is inclusief met de tram naar de parkeerplaats en de parkeerplaats afrijden. Dat is bij evenementen in NL wel eens anders. 

Woensdag

Half acht zijn wij wakker, we horen gestommel in de badkamer. Richard & Jacqueline, gaan ons verlaten. De vakantie zit er voor hun helaas weer op. Ze waren er ook een week eerder, dus na het weekend wacht ook voor deze twee de arbeidsplicht weer. Een klein uurtje later worden zij uitgezwaaid en maken wij plannen voor de rest van de dag. Rich & Jacqueline, wij hebben genoten! Bedankt dat jullie er waren! 

Blizzard Beach

Disney moet toch ergens hun gasten laten. Behalve in de hotels, een sportcomplex, twee midgetgolf-banen en de vier pretparken zijn er ook nog twee zwemparken. Een daarvan hadden wij eerder deze week al bezocht. Vanmiddag is Blizzard Beach aan de beurt om verwend te worden met een paar plonsjes van de familie van Eis. 

Als eerste begeven wij ons in het golfslagbad, wat continu golft. Lekker dobberen in een zwembad. Met deze temperatuur (33C) is dat geen straf. Uiteraard maken wij ook een rondje door het zwempark, niet te voet, maar in een tube  in de Lazy river. Op je gemak het park rond dobberen. Veel pret is er ook als wij met zijn vieren van de familie glijbaan of gaan, die gaat best hard. Gelukkig blijft iedereen tot het einde van de rit in de grote zwembad zitten. 

Tegen een uur of vier begint de lucht een beetje te betrekken. Er vallen een paar regen druppels en pardoes horen wij ook wat onweer in de lucht. “Everybody out of the water!” , horen wij de Lifeguards roepen. Levensgevaarlijk met onweer, dus met gezwinde spoed bewegen de badgasten en is het grote zwembad in een rap tempo leeg. Wij kiezen er voor om direct te gaan aankleden, de vader en moeder in dit gezelschap hebben een mooi excuus om de kids richting de kleedkamer te dirigeren. 

Disney Springs 

Na Blizzard Beach rijden wij naar Disney’s Boardwalk, het is hier erg rustig. Waarschijnlijk, loopt iedereen zich te vermaken in een van de pretparken. Na een klein half uurtje houden wij het voor gezien en gaan we op pad voor een hapje eten. De avondmaaltijd nuttigen wij bij Denny’s. Vele malen goedkoper dan in een pretpark. Als wij uitgegeten zijn maken we nog een rondje bij Disney Springs. Zonder dat het de bedoeling was, laten wij ook hier weer wat dollars achter. Een Micky Mouse pin, nieuwe slippers voor Esther (Deze begaven het “spontaan” toen een van de kids op de zool trapte) en een leuk T-shirt voor weinig voor Ashley. Rond Tien uur zijn wij thuis. Rond middernacht krijgen wij bericht van Richard & Jacqueline dat ze veilig in Amsterdam zijn aangekomen. 

Donderdag

Aanvankelijk zouden wij vandaag op roodtrip gaan naar het oudste stadje van Florida, St. Augustine, echter wij hebben anders besloten en deze trip uit te stellen tot zondag. Vandaag lekker rustig aan. Ontwaken in het zwembad en in de omgeving een activiteit ontplooien. Het wordt Wild Bill’s Airboat Tours! 

Een uur lang varen wij, voor $35,- p.p., rond op de Withlacoochee River, spotten een paar vogels. We dachten zelfs even een slang boven het water uit te zien komen. Ook ontbreken de alligators natuurlijk niet. Onze Captain vraagt om de weg terug of we willen weten hoe snel de airboat kan. Natuurlijk willen wij dat. Met een behoorlijke snelheid scheuren wij over de rivier. Een aantal scherpe bochten maakt de terugreis nog leuker. 

Ajax

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar in de middag kijk ik de wedstrijd Rosenburg – Ajax. De dames vermaken zich in het zwembad. Achteraf had ik dat wellicht ook beter kunnen doen, want helaas hebben mijn Amsterdamse vrienden geen goed resultaat geboekt in deze dubbele ontmoeting. 2-3 en thuis 0-1 verloren, dus klaar met het Europese voetbal. 

Toch maar een paar plonsen in het zwembad om af te koelen. Het is al bijna half zes als wij besluiten even naar de supermarkt te gaan om wat  eten te halen voor de BBQ. De auto doet raar, want wilde niet stoppen bij de Publix en reed pardoes door naar Outback Steakhouse. Best gek. Zonder tegenstribbelen, nemen wij plaats aan een tafel. 

Onweer

In Florida kan het flink te keer gaan in de lucht, bijna elke dag wel. Zo ook vanavond. De donkere lucht wordt om de haverklap door hevige lichtflitsen. Het kom niet heel dichtbij, althans zo lijkt het. Toch blijft het een behoorlijk tijdje onrustig in de lucht. Shannon & Ashley balen, want met onweer wordt er niet gezwommen. 

Vrijdag

Vandaag ontbijten wij andermaal bij Joe’s family restaurant. Ashley ziet tijdens het eten een advertentie van een rommelmarkt in de buurt. Als wij na de maaltijd hier even gaan kijken blijkt dat er helemaal niets te zien is. Geen aardappel te koop. Afijn, oude advertentie waarschijnlijk en gelukkig niet al te ver weg. 

Magic Kingdom

Rond het middaguur reizen wij nogmaals of naar het Magic Kingdom. Parkeren mogen wij op Preferred Parking, zonder daar extra voor hoeven te betalen. Lekker dichtbij en op loopafstand van de ingang. We vallen met onze neus in de boter als om twee uur de parade start. We hebben een hele goede plek en zien alle bekende Disney figuren voorbij komen. Omdat wij nog een paar Fastpass+ geboekt hebben, maken wij daar natuurlijk gebruikt van. Een achtbaan rit in de Big Thunder mountain railroad is het gevolg. 

Mickey’s not so scary Halloween party

Om zeven uur begint Mickey’s not so scary Halloween party, hier heb je aparte tickets voor nodig. Deze hadden wij thuis al geboekt. Waar anderen het park uit moesten mochten wij dus blijven. Het Magic Kingdom is dus eind augustus al versiert in Halloween sferen. En wij maar klagen over de pepernoten die in september al in de winkels liggen. 

Het is gezellig, veel parkbezoekers zijn verkleed en lopen rond in de vreemdste outfits. Wij niet, wij nuchter Hollanders bekijken het vanaf een afstandje. Er is een speciale parade en door heel het park zijn Treats te verkrijgen. Iedereen heeft een zakje snoep gekregen en deze kan je naar hartenlust laten bijvullen door Disney medewerkers door heel het park. Hetgeen wat wij ook een aantal malen doen. Zij zijn niet zuinig met het uitdelen, waardoor wij met kilo’s snoep in de rugtas door het park huppelen. 

Een leuke bijkomstigheid is dat de wachtrijen voor de (ook populaire) attracties bijzonder kort zijn. Zo kunnen wij nog een aantal favoriete attracties doen. De hele familie in de Space Mountain , zie je ons al gaan? Het speciale vuurwerk is erg gaaf om te zien en anders dan op reguliere avonden. Ja, het was een leuke avond, echter eerlijkheidshalve gebied mij te zeggen dat als je een 14 dagen pas hebt zoals ons, dat je voldoende Disney kan op snuiven op de overige dagen. Nogmaals het was leuk, maar voor $69,- p.p. hadden wij ook nog andere leuken dingen kunnen doen. En nog veel meer snoep kunnen kopen bij de supermarkt. 

Zaterdag

Om half tien liggen de eersten in het zwembad. Gisteren was het laat geworden, dus wij beginnen vandaag op halve kracht. Ontbijten, de ene kijkt een filmpje, de andere is aan het tekenen geslagen en weer een andere verwerkt wat foto’s en video’s. We zullen straks een een keuze gaan maken, wat de rest van de dag voor invulling gaat krijgen.

Wij kiezen ervoor om even naar Rainbow Springs State Park te gaan. Een half uurtje rijden. Rainbow Springs heeft een natuurlijke bron van een constante temperatuur van 22 graden. En dat is best koel. De Amerikanen hebben ook weekend, dat is wel te zien aan het aantal auto’s op de parkeerplaats. Ook bij de Spring is het druk. Eigenlijk te druk. Het zwemgedeelte is overvol met luid pratende mensen. Je kan er ook Kayakken of Tuben (in een rubberenband de rivier af dobberen), daar hebben wij dit keer niet voor gekozen. Wij wilde even zwemmen, en het wordt ook even. Ach, toch even lekker afgekoeld en de volgende keer maar niet op een weekenddag 😉

In de middag rijden wij langs een Walmart en gaan naar binnen om wat voedsel te halen voor de BBQ. De rest van de dag genieten wij lekker op halve kracht rand de langs van, en soms in, het zwembad.  Na het eten doen we allen ons ding. Ik kijken een paar afleveringen van de ijzersterke serie Breaking Bad (Netflix) en Esther en de kids doen hun ding. Een voor een taaien ze af. Ik blijf nog even achter voor het gevecht van de eeuw: Mayweather vs. McGregor. Zal mij benieuwen of het deze titel waardig is.

Zondag

Nou dat gevecht werd eerder een gevecht tegen Klaas Vaak. Na een aantal ronden hield ik de ogen, na een lange dag niet meer open. in de ochtend maar even het restant gekeken. Ondertussen is de rest ook ontwaakt. 

St. Augustine

Tegen negen uur stappen we met ze allen in de auto om naar de oudste stad van Florida te rijden: St. Augustine. Als ik Tomtom aanzet zegt hij dat het bijna drie uur rijden is, daar moeten wij wel even van slikken. Vreemd, want ik had eerder via Google gekeken en dat was aanzienlijk korter. Even Google maps erbij dus. Twee uur en twintig minuten. Dat scheelt! Wel vreemd. Afijn de route via Google dan maar. 

Onderweg wordt er een Egg Mc Muffin gescoord bij de Mc Donalds. De rit gaat best voortvarend. Rond half twaalf parkeren wij de auto midden de stad voor $10,-. St. Augustine. Een klein dorpje aan de kust van Florida. De stad werd in 1565 gesticht door de Spaanse admiraal Pedro Menéndez de Avilés. St. Augustine geldt als de oudste nog steeds bestaande Europese nederzetting in wat nu de Verenigde Staten is. 

Pepperpalace

Het is een leuke omgeving met veel winkeltjes. Nadat wij een lekkere lunch hebben genuttigd verkennen wij nog even de omgeving. Zo komen we ook terecht bij Pepperpalace, deze kennen wij nog van onze vorige Amerika trip (Zie dinsdag 09 augustus) en dan voornamelijk Ashley. Met de ervaring van de vorige keer nog vers in het geheugen doet zij dit keer doet zij plechtig de belofte niets te gaan proeven. 

Bij de Pepperpalace hebben ze ook Sweet Bourbon Glace, deze saus komt angstvallig dicht in de buurt bij de bekende Jack Daniels saus van restaurant TGI Fridays. Deze saus hadden wij vorige keer ook meegnomen en ook nu gaan er weer twee flesjes mee de winkel uit.  Ondertussen is het mooie zonnige weer omgeslagen. Zonnestralen zijn veranderd in regendruppels. En niet te weinig ook. Het blijft lang regenen en het lijkt er op dat het voorlopig niet meer gaat stoppen. Daarom besluiten wij rond half vier de auto maar weer op te zoeken. Met een spurt en rennend van afdakje naar afdakje komen we niet geheel zeiknat aan bij de auto. 

Ja, St. Augustine is leuk. Maar vooral met mooi weer. En als ik eerlijk ben: Als het op je route ligt. Om er speciaal voor heen en weer te rijden, zoals wij deden, is een beetje teveel van het goede. Het blijft tenslotte maar een winkelgebied, wat vooral toeristisch is ingesteld. 

Een half uurtje voor onze eindbestemming nemen wij plaats aan een tafeltje bij Ruby Teusday een restaurant met een redelijk uitgebreide kaart. Ze hebben een speciaal van onbeperkte salade, met steak en een brownie toe voor slechts $13,99. Mooie prijs. Voor nog geen $70 hebben wij met vier personen gegeten en gedronken. In een half uurtje rijden wij terug voor de laatste nacht in onze tijdelijke woning in Inverness. Langs de kant van de weg zien wij een excentrieke Amerikaan die zich graag op de foto laat zetten.

Maandag

Om tien uur zijn wij klaar om te vertrekken. Goodbye Inverness. Eenmaal in Orlando maken we even pitstop bij The mall of Millenia, om hier vervolgens geen dollar uit te geven. Micheal Kors, Prada, Breitling, Chanel en ga zo nog maar even door. Kost je een aardige duit im hier een leuk presentje mee naar huis te nemen. 

Omdat wij vandaag min of meer een shop dagje hadden ingepland is onze volgende bestemming de Premium Outlets aan International Drive. Na een uurtje te hebben rondgewandeld schuiven we een lekkere hamburger bij Five Guys  naar binnen.  Met voldoende energie op naar de volgende batterij winkels!

Shannon, is op jacht naar nieuwe schoenen. het worden twee paarVans. Bij de Nike Store kopen wij nieuwe  Nikies voor Ashley en pappa. Esther schaft wat sportkleding aan en dan is het bij deze winkel wel even mooi geweest. Uiteraard willen wij meer, maar het moet nog allemaal mee terug in de koffers en geloof mij, ook onze credit card heeft een limiet. 

Winterland Golf

Wij besluiten om nog even gebruik te maken van onze Disney pas en rijden richting een van de twee midget-golfbanen van Disney. Competitief beginnen wij aan de eerste Hole. Shannon gaat op kop. Het plezier was van korte duur, want de tweede Hole kunnen wij niet afmaken, want het weer slaat om. Er hangt onweer in de lucht en dan geldt safety first en wordt er niet meer gegolft. Niet veel later komt het met bakken uit de lucht. Het houdt dit keer lang aan. 

Geslaagd

Op de weg terug rijden wij langs een de Vineland Outlets, alweer een outlet hoor ik jullie denken? Yup, alweer een outlet. Shannon is nog op zoek naar een paar spijkerbroeken en is nog niet geslaagd. Alvorens op zoek te gaan naar de Jeans nuttigen wij wat Bourbon chicken bij de Foodcourt. Na bij een aantal winkels niet te slagen, lukt dat wel bij Talbots. De kleding ziet er volgens Shannon wat “Amerikaans truttig” uit, maar qua spijkerbroeken is zij toch content met het resultaat. 

Bij ons hotel, The Point Orlando, waar wij vanmiddag al ingecheckt waren, nemen we nog even een verfrissende duik. Na een half uurtje zoeken wij onze zeer ruime kamer op. Onze tweede trouwens. Bij het inchecken kregen wij echter een andere kamer toegewezen, echter daar zat een vreemde grote gele vlek in het tapijt en hing er een muf geurtje. Nadat de receptioniste dit met eigen ogen had gezien, kregen wij zonder problemen een andere kamer. Behalve de de airco op standje koelkast stond, was hier niets mis mee. Welterusten!

Dinsdag

Onze laatste volle dag in de Verenigde Staten. Het ontbijt nuttigen wij bij Perkins, goed en niet al te duur. Omdat gisteren het midgetgolf avontuur in het water was gevallen hadden wij de kids beloofd dit vandaag als eerste te gaan doen. Zo gezegd zo gedaan. In plaatst van de Winterland kozen wij voor Summerland, omdat het daar minder druk was. De dames mepper er rustig op los en slaan zelfs een aantal Holes in One. Uiteraard kan er maar een winnen, het behoeft verder geen uitleg wie dat was 😉 

Florida Mall

Des ondanks dat wij wel genoeg hadden van het shoppen, zijn wij toch nog even naar de Florida Mall gegaan. Ik had namelijk een kleine missie. In de Mall, worden er toch nog een paar dollars uitgeven. Shannon koopt nog wat bij de Old Navy en is daarmee bijna door haar geld heen.

Rode Nikes 2.0

Geloof het of niet, maar wij zien bij de winkel Pacsun rode Nikes staan, voor weinig. Om nu maar voor eens en altijd van het gezeur af te zijn van dat lievelingsnichtje van mij, sturen wij haar een WhatsApp bericht met een foto en de prijs. Even lijkt ze te twijfelen, omdat er geen maat 38 meer is, maar uiteindelijk tevreden met maat 38,5 mogen de rode Nikes voor €32,- mee in de koffer naar ons kikkerlandje. 

Maar dat was niet de missie waar ik het over had. Ik wilde namelijk al een tijdje nog een tattoo in de USA laten zetten, In USA stijl., nou dat is gelukt. In tien minuten maakt tattoëerder Brian een simpel maar doeltreffend ontwerp en na twintig minuten naaldjes in mijn rechterschouderblad gevoeld te hebben is hij klaar! Foto? Nog even niet, daar is hij nog te vers voor.. Ik ben er blij mee! 

Afscheid 1.0 

Wij nemen langzaam afscheid van onze Florida vakantie. Vanavond eten wij ons Final meal bij TGI’s,  de spareribs vallen zo van het bot. En zo hoort het! Als wij verstrekken komt de serveerster in grote haast achter ons aanrennen. Blijkt dat deze sukkel zijn creditcard had laten liggen. Ach hij was toch bijna leeg :-). Omdat wij niet de rest van de avond op de hotelkamer willen zitten, begeven wij ons naar de nabij gelegen Universal Citywalk. Wij maken even een rondje en verbazen ons over de veel te hoge toeristische prijzen bij het vrij nieuwe Chocolate Emporium. Twaalf bonbons voor $31,95. Ze zagen er erg lekker uit, maar we hebben het toch maar niet gedaan. Tegen tien uur zijn we aanbeland in onze hotelkamer voor de laatste nacht in Orlando. 

Woensdag

Om acht uur worden wij gewekt. Door de wekker, dat is nog eens handig! Rustig aan starten wij op, nemen een douche en proppen de laatste spullen in de koffers. Met een extra koffer blijven wij onder de 23 kilo (Maximum gewicht) per koffer, whew. Nog even ontbijten in het hotel, waar een irritant jong echtpaar het nodig vind op de iPad van dochterlief, met irritante tekenfilmpjes, het geluid op standje 100 te zetten. So close, was ik op er naast te gaan zitten om even irritante youtube filmpjes te gaan afspelen. Het is alsof ze dit aanvoelde en pardoes pakte zij hun digitale zooi bij elkaar om zeer waarschijnlijk naar de hotelkamer te vertrekken. 

Vliegen

Wij vliegen om 14:08 met American Airlines, via Philadelphia, naar Amsterdam om vervolgens morgen rond 08:45 te landen op Schiphol. Tegen half elf vertrekken wij uit het hotel. Half uurtje rijden naar het vliegveld, auto inleveren en gaan,……. 

De auto wordt snel gecontroleerd en wij mogen hem zonder probleem achterlaten. In zeventien dagen 3415 kilometer gereden, dat is gemiddeld zo’n 200 km per dag. Dat valt voor Amerikaanse begrippen alles mee. We vinden onze weg naar gate 58 voor onze vlucht met de AA 768. 

Back to life!

Keurig op tijd, na een rustige vlucht, landen we op de Nederlandse luchthaven. We zijn al snel bij de auto en waar wij op hoopte lijkt makkelijker te lukken dan van te voren verwacht: Alle (extra) koffers passen in de auto. Het is inmiddels donderdag en tegen 11 uur parkeren we de auto achter ons huis. Snel de koffers uitpakken. Helaas hebben niet alle souvenirs te oversteek heel gehaald. Zonde, maar niets aan te doen. Even snel een broodje, anderhalf uur plat, douchen, boodschappen halen en back to life! USA, Till we meet again! 

Bedankt voor het lezen! 🇺🇸🌴✌🏻